Czy my, chrześcijanie z parafii św. Wojciecha w Czerwieńsku, wiemy w co wierzymy? Czy znamy naszą wiarę? Czy znamy Boga, w którego – mówimy – wierzymy?
Czy stawianie sobie takich pytań jest właściwe? A może jest podchwytliwe? Jak w Tobie, czytelniku, rodzą się te pierwsze, instynktowne, myśli będące odpowiedzią na tak postawione pytania?
Istnieją co najmniej trzy główne powody, dla których Paweł wysłał List do Rzymian:
(1) W przygotowaniu na swoje przybycie do Rzymu w przyszłości. Od lat Paweł chciał głosić ewangelię w Rzymie (zob. Dzieje Apostolskie 19:21; List do Rzymian 1:15; 15:23). Miał także nadzieję, że Kościół w Rzymie będzie miejscem, z którego wyruszy na służbę na misji w Hiszpanii (zob. List do Rzymian 15:22–24, 28)
(2) Aby wyjaśnić i stanąć w obronie swoich nauk. Paweł wielokrotnie zmagał się z przeciwnościami ze strony osób, które źle rozumiały lub wypaczały jego nauki o prawie Mojżesza i wierze w Chrystusa (zob. Dzieje Apostolskie 13:45; 15:1–2; 21:27–28; List do Rzymian 3:8; II List Piotra 3:15–16). Paweł najwyraźniej miał powód, aby podejrzewać, że takie nieporozumienia dotarły do członków Kościoła w Rzymie, więc napisał do nich, aby załagodzić wszelkie niepokoje przed swoim przyjazdem.
(3) Aby promować jedność pomiędzy członkami Kościoła pochodzenia żydowskiego i tymi, którzy wywodzili się z ludzi innych narodów. Na krótko zanim Paweł napisał ten list, chrześcijanie pochodzenia żydowskiego, którzy zostali wcześniej wydaleni z Rzymu przez Klaudiusza (zob. Dzieje Apostolskie 18:2), zaczęli powracać do Rzymu i do kongregacji, które składały się głównie z chrześcijan wywodzących się z ludzi innych narodów. Sytuacja ta prawdopodobnie przyczyniła się do napięć i problemów pomiędzy chrześcijanami pochodzenia żydowskiego i chrześcijanami wywodzącymi się z ludzi innych narodów. Jako „[apostoł] pogan” (List do Rzymian 11:13) Paweł dążył do zintegrowania nawróconych wywodzących się z ludzi innych narodów z Kościołem; a jako Żyd (zob. List do Rzymian 11:13) czuł także wielkie pragnienie, aby jego własny lud przyjął ewangelię. Paweł propagował jedność w Kościele, nauczając, jakie zastosowanie mają doktryny ewangelii wśród wszystkich świętych (zob. List do Rzymian 3:21–4:25; 11:13–36; 14:1–15:13).
Przechodząc już do właściwego rozważania Słowa Bożego, tym razem w oparciu o List do Rzymian św. Pawła Apostoła, dzisiejsze spotkanie skonfrontowało nas z różnymi pytaniami o naszą wiarę. W pierwszej części spotkania, ks. Darek zaproponował nasze przemieszczanie w Nowym Testamencie, abyśmy sobie uzmysłowili, że mamy wypływać na głębię naszej wiary, że mamy ufać Bogu i Słowu Jezusa, który nas poprowadzi w życiu, że nawet, jeśli jesteśmy jak niemowlęta niezdolne przyjąć pokarm dorosłych, to musimy się formować po to, aby już nie mleko, które jest pokarmem niemowlaków, było też naszym pokarmem.
Podczas dzisiejszego spotkania skupiliśmy się na 14. rozdziale Listu. Bogactwo dialogów osób, które były na spotkaniu pokazuje, że coraz bardziej otwieramy się na relację z Bogiem. Pokazuje, że każdy z nas w swoim tempie, ale jednak Pismo Święte przyswaja i się z nim i w nim – umacnia. A może to jest „zasługą” Apostoła Narodów…
Na naszej stronie możemy przeczytać o wpływie tego Listu
https://parafiaczerwiensk.pl/wierzysz-i-wyznajesz-ustami/
Najnowsze komentarze