Aktualności
Protokół wyboru wykonawcy – 26.04.2024
dot. Zapytania ofertowego nr RPOZ/1/2024 z dnia 25.03.2024 r.
PROTOKÓŁ WYBORU WYKONAWCY
na realizację zamówienia:
Realizacja prac konserwatorskich, restauratorskich i rekonstrukcyjnych przy 16-głosowych organach z 1878 roku z dwoma manuałami i pedałem, wiatrownicami klapowo-zasuwowymi, mechaniczną trakturą grającą i rejestrową, wykonanych przez firmę Gebrüder Walter z Góry Śląskiej (Guhrauin Schlesien) opus 120 w ramach inwestycji pn.
„Renowacja zabytkowych organów piszczałkowych w kościele parafialnym pw. św. Wojciecha w Czerwieńsku”
dofinansowanej z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków
sporządzony dnia 26 kwietnia 2024 r.
Zamawiający Parafia Rzymskokatolicka pw. św. Wojciecha w Czerwieńsku, ul. Ks. Ludwika Muchy 1, 66-016 Czerwieńsk w związku z prowadzonym postępowaniem w formie zaproszenia do składania
W wyniku przeprowadzonej oceny Zamawiający Parafia Rzymskokatolicka pw. św. Wojciecha w Czerwieńsku, ul. Ks. Ludwika Muchy 1, 66-016 Czerwieńsk dokonała wyboru oferty nr 1.
UZASADNIENIE
Wybrana oferta spełnia wszystkie kryteria postawione Wykonawcom w Zaproszeniu do składania ofert (zapytaniu ofertowym) nr RPOZ/1/2024 z dnia 25.03.2024 r. Cena oferty mieści się w kwocie dotacji przyznanej Zamawiającemu Uchwałą nr 0007.417.2024 Rady Miejskiej w Czerwieńsku z dnia 31 stycznia 2024 r. w sprawie udzielenia dotacji celowej na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków, położonych w Gminie Czerwieńsk.
(Podpisy na załączonych zdjęciach)
Spotkanie z Listem do Galatów – 25.04.2024
Po rekolekcjach w Łagowie, niby tacy sami, ale jednak trochę inni. Niewątpliwie, wyjazd do Łagowa spowodował w nas pewną przemianę duchową.
Dzisiejsze spotkanie Kręgu Biblijnego rozpoczęliśmy, jak zwykle, Mszą świętą, a w salce parafialnej – modlitwą. A pierwszym elementem, nie było, jak to mamy w naszej metodzie, wg której prowadzimy nasze spotkania, kontekst historyczny. To było kolejnym punktem. Rozpoczęliśmy od swoistego podsumowania rekolekcji. I tego, jak one w nas popracowały. Co nam dały. W czym nas zmieniły. Cieszy, że coraz mniej w nas jest wycofywania się, a coraz więcej odwagi i chęci do zabierania głosu.
Galaci. Kim byli w czasach św. Pawła mieszkańcy krainy Galackiej? Podczas wsłuchiwania się we wprowadzenie do Listu do Galatów mogliśmy usłyszeć, że Galacja to region w Azji Mniejszej, który w tamtym czasie zamieszkiwali potomkowie Celtów. Że w tym przypadku św. Paweł pisał do szerszego grona odbiorców skupionych w kilku, a może i kilkunastu wspólnotach chrześcijańskich, które sam założył podczas wcześniejszego swojego pobytu w tym regionie. Galaci bardzo chętnie przyjęli Ewangelię głoszoną przez Pawła i, jak pisze on sam w tym liście do nich, dokonała ona w nich gwałtownej i istotnej przemiany w zakresie ich wiary i cudów, które wśród nich się działy. Dlaczego, skoro tak ochoczo i mocno przyjęli wiarę w Jezusa Chrystusa, którą głosił im św. Paweł, doszło do sytuacji, że musiał on reagować pisząc list w tonie bardzo gwałtownym, jak możemy przeczytać Gal 3 1 w różnych tłumaczeniach,
Problem we wspólnotach galackich pojawił się wraz z przybyciem żydowskich głosicieli innej ewangelii, którzy tak zamieszali wśród chrześcijan tego regionu, że gotowi byli zmienić swoją wiarę, tak, że już (jak ich uczył św. Paweł) nie Jezus Chrystus jest sensem i głównym celem ich wiary, ale przejście przez legalizm Prawa Mojżeszowego, doprowadzi ich do celu jakim jest zbawienie. Czy i teraz, w naszych czasach nie ma wielu wśród nas braci i sióstr, którzy przyjmują na siebie wiele zadań pobożnych, wierząc, że w ilości modlitw, ich systematycznemu odmawianiu, lub poprzez wystarczającą ilość spełnionych uczynków zbawienie przybliży się do nas?
Ufamy, że w trakcie naszych spotkań, poprzez żywe dyskusje, odpowiednio ukierunkowane, i sami dostrzeżemy, że czerpiąc z mądrości Pisma Świętego, przyjmiemy Dobrą Nowinę, że tylko w Jezusie Chrystusie jest zbawienie. Ale też, że będąc ludźmi wolnymi w wierze, będziemy umieli wykonywać pobożne uczynki, nie dlatego, że one nam coś u Boga wyjednają, ale dlatego, że wierząc w Jezusa, wypełnianie uczynków dobrych, budujących i w wolności będzie naszym przejawem utożsamiania sie z Tym, który okazując posłuszeństwo Ojcu, żył i umarł, ale i zmartwychwstał dlatego, że tak mocno umiłował nas – ludzi stworzonych przez Boga – będzie jedyną wewnętrzną potrzebą okazaniu Mu miłości.
Zwróćmy uwagę na poniższe fragmenty Listu do Galatów. Niech one nas prowadzą w naszej codzienności. A na koniec spróbujmy wejść w relację ze słowem Bożym korzystając z metody skrutacji, którą otrzymaliśmy na kartkach wychodząc od Gal 3 1-5
Gal 1 6-96 Nadziwić się nie mogę, że od Tego, który was łaską Chrystusa powołał, tak szybko chcecie przejść do innej Ewangelii. 7 Innej jednak Ewangelii nie ma: są tylko jacyś ludzie, którzy sieją wśród was zamęt i którzy chcieliby przekręcić Ewangelię Chrystusową. 8 Ale gdybyśmy nawet my lub anioł z nieba głosił wam Ewangelię różną od tej, którą wam głosiliśmy – niech będzie przeklęty! 9 Już to przedtem powiedzieliśmy, a teraz jeszcze mówię: Gdyby wam kto głosił Ewangelię różną od tej, którą [od nas] otrzymaliście – niech będzie przeklęty!
Gal 2 15-21 15 My jesteśmy Żydami z urodzenia, a nie pogrążonymi w grzechach poganami. 16 A jednak przeświadczeni, że człowiek osiąga usprawiedliwienie nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, lecz jedynie przez wiarę w Jezusa Chrystusa, my właśnie uwierzyliśmy w Chrystusa Jezusa, by osiągnąć usprawiedliwienie z wiary w Chrystusa, a nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, jako że przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków nikt nie osiągnie usprawiedliwienia 17 A jeżeli to, że szukamy usprawiedliwienia w Chrystusie, poczytuje się nam za grzech, to i Chrystusa należałoby uznać za sprawcę grzechu9. A to jest niemożliwe. 18 A przecież wykazuję, że sam przestępuję [Prawo], gdy na nowo stawiam to, co uprzednio zburzyłem. 19 Tymczasem ja dla Prawa umarłem przez Prawo, aby żyć dla Boga: razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. 20 Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. 21 Nie mogę odrzucić łaski danej przez Boga. Jeżeli zaś usprawiedliwienie dokonuje się przez Prawo, to Chrystus umarł na darmo.
Gal 3 1-5 1 O, nierozumni Galaci! Któż was urzekł, was, przed których oczami nakreślono obraz Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego? 2 Tego jednego chciałbym się od was dowiedzieć, czy Ducha otrzymaliście na skutek wypełnienia Prawa za pomocą uczynków, czy też stąd, że daliście posłuch wierze?1 3 Czyż jesteście aż tak nierozumni, że zacząwszy duchem, chcecie teraz kończyć ciałem? 4 Czyż tak wielkich rzeczy doznaliście3 na próżno? A byłoby to rzeczywiście na próżno. 5 Czy Ten, który udziela wam Ducha i działa cuda wśród was, [czyni to] dlatego, że wypełniacie Prawo za pomocą uczynków, czy też dlatego, że dajecie posłuch wierze?
Gal 5 13-26 13 Wy zatem, bracia, powołani zostaliście do wolności. Tylko nie bierzcie tej wolności jako zachęty do hołdowania ciału, wręcz przeciwnie, miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie! 14 Bo całe Prawo wypełnia się w tym jednym nakazie: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego3. 15 A jeśli u was jeden drugiego kąsa i pożera, baczcie, byście się wzajemnie nie zjedli.
16 Oto, czego uczę: postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. 17 Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało, i stąd nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie. 18 Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie znajdziecie się w niewoli Prawa.
19 Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, 20 uprawianie bałwochwalstwa, czary, nienawiść, spór, zawiść, wzburzenie, niewłaściwa pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, 21 zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą.
22 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, 23 łagodność, opanowanie. Przeciw takim [cnotom] nie ma Prawa
24 A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. 25 Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy. 26 Nie szukajmy próżnej chwały, jedni drugich drażniąc i wzajemnie sobie zazdroszcząc.
Protokół otwarcia ofert 25.04.2024
dot. Zapytania ofertowego nr RPOZ/1/2024 z dnia 25.03.2024 г.
PROTOKÓŁ OTWARCIA OFERT
na realizację zamówienia
Realizacja prac konserwatorskich, restauratorskich i rekonstrukcyjnych przy 16-głosowych organach z 1878 roku z dwoma manuałami i pedałem, wiatrownicami klapowo-zasuwowymi, mechaniczną trakturą grającą i rejestrową, wykonanych przez firmę Gebrüder Walter z Góry Śląskiej (Guhrauin Schlesien) opus 120 w ramach inwestycji pn.
„Renowacja zabytkowych organów piszczałkowych w kościele parafialnym pw. św. Wojciecha w Czerwieńsku” dofinansowanej z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków
sporządzony dnia 25 kwietnia 2024 r.
Zamawiający Parafia Rzymskokatolicka pw. św. Wojciecha w Czerwieńsku, ul. Ks. Ludwika Muchy 1, 66-016 Czerwieńsk w związku z prowadzonym postępowaniem w formie zaproszenia do składania ofert nr RPOZ/1/2024 dokonała w swojej siedzibie w dniu 25.04.2024 r. o godz. 10.30 w obecności:
1. imię i nazwisko/funkcja – Dariusz Orłowski – Proboszcz Parafii, w Czerwieńsku
2. imię i nazwisko/funkcja – Alicja Napora członek parafialnej Rady Ekonomicznej
3. imię i i nazwisko/funkcja – Каtarzyna Wadiak-Kurowska – pracownik Urzędu Gminy i Miasta w Czerwieńsku
otwarcia ofert złożonych w przedmiotowym postępowaniu:
Nazwa wykonawcy
Zakład Organmistrzowski “Ars Organum” Adam Olejnik
Termin wpływu oferty
13.04.2024 г. godz.. 17:00
Wartość oferty brutto
531,600,00 zł
Odpust św. Wojciecha – 23.04.2024
Święty Wojciech. Co o nim wiemy? Czy, jako parafianie, znamy jego historię? Jego drogę do świętości? Jego zmagania?
Podczas kolejnego odpustu parafialnego mieliśmy możliwość, za sprawą ks. Marka Kidonia – poprzedniego proboszcza naszej parafii, który przewodniczył dzisiejszej Mszy św., usłyszeć o ważnych momentach życia patrona naszej parafii. Niech słowa, które usłyszeliśmy umacniają nas w naszej drodze do zbawienia. A może i w naszej drodze do świętości. Wszak do świętości powołał nas Ojciec.
Przed rozpoczęciem Mszy św. w naszym kościele miało miejsce rzadkie, ale ważne wydarzenie – historię kościołów, które stały w Czerwieńsku na przestrzeni 370 lat zaprezentowało dwóch prelegentów: dr Przemysław Góralczyk i dr hab. Daniel Koteluk. Śledząc na ekranie wyświetlane slajdy i słuchając słów opisujących historię – mogliśmy dowiedzieć się o wielu ważnych dla naszej wspólnoty i miasta wydarzenia. Zapraszamy do naszego kanału na YouTube, gdzie zamieszczamy zapis video z tego wykładu.
Najważniejszy czas dzisiejszego dnia – Eucharystia – był bardzo uroczysty. Wielu księży, którzy nas odwiedzili, wielu naszych parafian, którzy zaangażowali się w aktywny udział w Mszy św,, słońce, którego blask przedostawał się do kościoła przez witraże i otwarte drzwi, pozwalało zebranym w świątyni z wiarą i głębokim przeżyciem trwać w tym czasie w zjednoczeniu z Bogiem. Jak możemy zobaczyć na zdjęciach dostępnych w Galerii, na twarzach parafian i zaproszonych gości malowało się skupienie i radość, że możemy wspólnie uczestniczyć w świętowaniu. Podczas dzisiejszej Mszy św, krótko przed jej zakończeniem miało miejsce uroczyste wypowiedzenie przyrzeczenia przez nowo wybranych członków Parafialnej Rady Duszpasterskiej.
Przejście w uroczystej procesji wokół kościoła, też ma swoją wymowę. Liczne chorągwie, odświętnie ubrani księża i wielu idących – to wszystko, opromienione zachodzącym słońcem, nabiera też takiej podniosłej wymowy i symbolicznie przybliża nas do tajemnicy…
Po błogosławieństwie wybrzmiały podziękowania dla Panów Piotra Iwanusa – burmistrza Czerwieńska i Krzysztofa Smorąga – przewodniczącego Rady Miasta, za całokształt wspierania naszej parafii w pozyskiwaniu środków na ważne remonty obu naszych świątyń oraz całościowe wsparcie i przychylność wobec naszej wspólnoty parafialnej.
A na koniec wszyscy, którzy mieli na to ochotę spotkali się w ogrodzie przy plebanii, gdzie miała miejsce uroczysta agapa – czas wspólnego świętowania przy stołach podczas posiłku. O co jeść i pić było. I to dużo. Uśmiechy na twarzach tych, którzy w tym uczestniczyli świadczą, że są to ważne i bardzo potrzebne momenty w budowaniu relacji wspólnotowych.
Dziękujemy wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób zaangażowali się w przygotowanie i przeprowadzenie dzisiejszej uroczystości.
Przygotowania do agapy odpustowej – 22.04.2024
Abyśmy mogli dobrze przeżyć święto parafialne – uroczystość św. Wojciecha, patrona naszej parafii – postępują różne przygotowania. Jednym z elementów jest przygotowanie miejsca na wspólne spotkanie po Mszy św. ogrodu przy plebanii.
Jak możemy zobaczyć na zdjęciach dostępnych w Galerii oraz na krótkim filmiku – panowie stawili się w dużej liczbie a prace przebiegały szybko i sprawnie.
Parafialna Rada Duszpasterska – 19.04.2024
Informujemy, że ukształtowała się nowa Parafialna Rada Duszpasterska.
Skład Rady można odczytać w zakładce Grupy parafialne – Parafialna Rada Duszpasterska (tekst)
Zaprzysiężenie nowej Rady odbędzie się w czasie Mszy św. odpustowej w Czerwieńsku dnia 23-04-2024.
Zachęcamy do otoczenia modlitwą osób, które odpowiedziały pozytywnie na zaproszenie. Oby Duch Święty był głównym doradcą.
Deklaracja Dignitas infinita o godności człowieka. Tekst i omówienie dokumentu
Tekst i omówienie dokumentu
ANDREA TORNIELLI
Trzy pierwsze rozdziały dokumentu stanowią podstawę dla stwierdzeń zawartych w czwartym, poświęconym „niektórym poważnym naruszeniom godności ludzkiej”. Mowa o deklaracji Dignitas infinita Dykasterii Nauki Wiary, która upamiętnia 75. rocznicę Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka i potwierdza „niezbędność koncepcji godności osoby ludzkiej w ramach antropologii chrześcijańskiej” (Prezentacja). Główną nowością dokumentu, który jest owocem pięcioletniej pracy, jest włączenie szeregu kluczowych tematów z najnowszego nauczania papieskiego, powiązanych z zagadnieniami bioetycznymi. Na zaproponowanej liście, która „nie jest wyczerpująca”, wśród sytuacji naruszenia godności ludzkiej, obok aborcji, eutanazji i macierzyństwa zastępczego, pojawiają się wojna, dramat ubóstwa i migrantów oraz handel ludźmi. Nowy dokument przyczynia się zatem do przezwyciężenia dychotomii istniejącej między tymi, którzy skupiają się wyłącznie na obronie rodzącego się lub kończącego się życia, zapominając o wielu innych atakach na ludzką godność, i odwrotnie, tymi, którzy koncentrują się tylko na obronie ubogich i migrantów, zapominając, że życie musi być chronione od poczęcia do naturalnej śmierci.
Podstawowe zasady
Pierwsze trzy części deklaracji przypominają podstawowe zasady. „Kościół, w świetle Objawienia, bezwzględnie podkreśla i potwierdza ontologiczną godność osoby ludzkiej, stworzonej na obraz i podobieństwo Boga, i odkupionej w Jezusie Chrystusie” (1). Jest to „niezbywalna godność”, która „odpowiada ludzkiej naturze, niezależnie od wszelkich przemian kulturowych” (6) i jest „otrzymanym darem”, a zatem posiada ją na przykład „nienarodzone jeszcze dziecka, osoba pozbawiona zmysłów, osoba starsza w agonii” (9). „Kościół głosi równą godność wszystkich ludzi, niezależnie od ich stanu życia i cech” (17) i czyni to na podstawie objawienia biblijnego. Kobiety i mężczyźni są stworzeni na obraz Boga; Chrystus wcielając się „potwierdził godność ciała i duszy” (19), a zmartwychwstając objawił nam, że najwznioślejszą „rację godności ludzkiej stanowi powołanie człowieka do uczestniczenia w życiu Boga” (20).
Godność każdej osoby
Dokument kładzie nacisk na nieporozumienie wynikające ze stanowiska zwolenników wyrażenia „godność osobowa”, a nie „godność ludzka”, „ponieważ jako osobę rozumieją jedynie „istotę zdolną do posługiwania się rozumem”. Zatem, jak twierdzą, godności osobowej nie posiadałoby nienarodzone jeszcze dziecko, podobnie jak niesamodzielna osoba starsza czy osoba z upośledzeniem umysłowym. W przeciwieństwie do tego, Kościół podkreśla, że godność każdej osoby ludzkiej, właśnie dlatego, że ma charakter istotowy, pozostaje «niezależna od wszelkich okoliczności»” (24). Co więcej, stwierdza, że „pojęcie godności ludzkiej bywa również nadużywane w celu uzasadnienia arbitralnego mnożenia nowych praw, z których wiele jest często sprzecznych z pierwotnie zdefiniowanymi, a nierzadko są one w sprzeczności z podstawowym prawem do życia, tak jakby miała być zagwarantowana zdolność do wyrażania i realizacji każdej indywidualnej preferencji lub subiektywnego pragnienia.” (25).
Wykaz sytuacji naruszenia godności
Deklaracja przedstawia następnie listę „niektórych poważnych naruszeń godności ludzkiej”, a mianowicie „wszystko, co godzi w samo życie, jak wszelkiego rodzaju zabójstwa, ludobójstwa, spędzanie płodu, eutanazja i dobrowolne samobójstwo”; ale także „wszystko, cokolwiek narusza całość osoby ludzkiej, jak okaleczenia, tortury zadawane ciału i duszy, wysiłki w kierunku przymusu psychicznego” oraz „wszystko co ubliża godności ludzkiej, jak nieludzkie warunki życia, arbitralne aresztowania, deportacje, niewolnictwo, prostytucja, handel kobietami i młodzieżą; a także nieludzkie warunki pracy, w których traktuje się pracowników jak zwykłe narzędzia zysku, a nie jak wolne, odpowiedzialne osoby”. Dokument wymienia również karę śmierci, która „narusza niezbywalną godność każdej osoby ludzkiej niezależnie od wszelkich okoliczności” (34).
Ubóstwo, wojna i handel ludźmi
Po pierwsze, istnieje „dramat ubóstwa”, „jedna z największych niesprawiedliwości współczesnego świata” (36). Następnie wymieniana jest wojna, „tragedia, która zaprzecza ludzkiej godności” i „zawsze jest «porażką ludzkości».” (38), do tego stopnia, że „bardzo trudno jest dziś utrzymać racjonalne kryteria, które wypracowano w poprzednich wiekach, by mówić o możliwości «wojny sprawiedliwej».” (39). Dalej mowa jest o „trudzie migrantów”, których „życie jest zagrożone, ponieważ nie mają już więcej środków na założenie rodziny, pracę lub wyżywienie” (40). Następnie w dokumencie mowa jest o „handlu ludźmi”, który przybiera „tragiczne rozmiary” i jest definiowany jako „podły proceder, hańba dla naszych społeczeństw, które uznają się za cywilizowane”, zachęcając „wyzyskiwaczy i klientów” do poważnego rachunku sumienia (41). Wzywa również do walki z takimi zjawiskami jak „handel organami ludzkimi, wykorzystywanie seksualne chłopców i dziewcząt, praca niewolnicza, w tym prostytucja, handel narkotykami i bronią, terroryzm i międzynarodowa przestępczość zorganizowana” (42). Mowa jest również o „nadużyciach seksualnych”, które pozostawia „głębokie blizny w sercu tego, który go doznaje”. Jest to „cierpienie, które może trwać przez całe życie i którego żadna skrucha nie jest w stanie naprawić” (43). Dalej mowa jest o dyskryminacji kobiet i przemocy wobec nich, wymieniając wśród tych ostatnich „przymus aborcji, który dotyka zarówno matkę, jak i dziecko, tak często w celu zaspokojenia egoizmu mężczyzn” oraz „praktykę poligamii” (45). Potępia zabójstwo kobiet (46).
Aborcja i macierzyństwo zastępcze
Następnie pojawia się wyraźne potępienie aborcji: „Wśród wszystkich przestępstw przeciw życiu, jakie człowiek może popełnić, przerwanie ciąży ma cechy, które czynią z niego występek szczególnie poważny i godny potępienia” i przypomina się, że „obrona rodzącego się życia jest ściśle związana z obroną jakiegokolwiek prawa człowieka” (47). Zdecydowanie odrzuca się również macierzyństwo zastępcze, „w wyniku których dziecko, niezmiernie wartościowe, staje się jedynie przedmiotem”, praktykę „która poważnie uwłacza godności kobiety i dziecka. Opiera się ona na wykorzystywaniu trudnej sytuacji materialnej matki. Dziecko jest zawsze darem, a nigdy przedmiotem kontraktu”. (48) Lista wspomina dalej o eutanazji i wspomaganym samobójstwie, mylnie określanym przez niektóre prawa jako „godna śmierć”, przypominając, że „cierpienie nie powoduje utraty godności przez chorego, która jest jemu przynależna na sposób istotowy i niezbywalny” (51). Następnie mówi o znaczeniu opieki paliatywnej i unikaniu „jakiejkolwiek terapii uporczywej lub interwencji nieproporcjonalnej”, potwierdzając, że „życie jest prawem, a nie śmierć, którą trzeba przyjąć, nie zadawać” (52). Wśród poważnych naruszeń godności ludzkiej jest również „odrzucanie” osób niepełnosprawnych (53).
Teoria gender
Po potwierdzeniu, że należy unikać „jakichkolwiek oznak niesłusznej dyskryminacji, a zwłaszcza wszelkich form agresji i przemocy” wobec osób homoseksualnych, potępiając „jako sprzeczny z godnością ludzką” fakt, że w niektórych miejscach „niemało osób jest więzionych, torturowanych, a nawet pozbawianych dobra życia wyłącznie z powodu swojej orientacji seksualnej” (55), dokument krytykuje teorię gender, „będąca niezwykle groźną, ponieważ usuwa różnice, pod pretekstem, że wszyscy są równi” (56). Kościół przypomina, że „życie ludzkie, we wszystkich jego elementach, fizycznych i duchowych, jest darem Bożym, który należy przyjąć z wdzięcznością i oddać na służbę dobru. Chcieć dysponować samym sobą, tak jak to zaleca teoria gender, bez względu na tę podstawową prawdę o ludzkim życiu jako darze, oznacza nic innego jak uleganie odwiecznej pokusie, by człowiek stał się bogiem” (57). Teoria gender „stara się ona zaprzeczyć największej możliwej różnicy istniejącej między żywymi istotami: różnicy płciowej” (58). „Dlatego należy odrzucić wszystkie te próby, które zaciemniają odniesienie do nieusuwalnej różnicy płciowej między mężczyzną a kobietą” (59). Niekorzystna jest również ocena zmiany płci, która „co do zasady jest ryzykiem zagrażającym wyjątkowej godności, jaką dana osoba otrzymała od momentu poczęcia”, nawet jeśli „nie wyklucza to możliwości, że osoba dotknięta anomaliami narządów płciowych, które są już widoczne przy urodzeniu lub które rozwinęły się później, może zdecydować się na pomoc medyczną w celu usunięcia tych anomalii.” (60).
Przemoc cyfrowa
Listę uzupełnia „przemoc cyfrowa”, wspominając, że „za pośrednictwem mediów społecznościowych upowszechniają się nowe formy przemocy, takie jak cyberprzemoc” oraz że „Internet jest również kanałem rozpowszechniania pornografii i wykorzystywania osób w celach seksualnych lub hazardu” (61).
Deklaracja kończy się wezwaniem do tego, aby „poszanowanie godności osoby ludzkiej, niezależnie od wszelkich okoliczności, znalazło się w centrum zaangażowania na rzecz dobra wspólnego i każdego systemu prawnego” (64).
Czytaj pełny tekst dokumentu:
Kurs Alpha – spotkanie 3 – 17.04.2024
Rekolekcje Kręgu Biblijnego w Łagowie 2024 – dzień 3
Na ostatni dzień rekolekcji przewidziane były dwa istotne wydarzenia: Msza święta i krąg dzielenia. Napełnieni przez brata Tomasza słowem ukierunkowującym nas uczestniczyliśmy w Eucharystii tak bardziej zaangażowani. Praktyka “echa” którą podczas tych rekolekcji zaproponował nam brat Tomasz okazała się bardzo ważnym przeżyciem i elementem uczestnictwa w ofierze Mszy św. Na czym polega to “echo”? Na tym, żeby po wysłuchaniu się w słowa czytań, zaraz po Ewangelii, podzielić się tym, czym nas to słowo dotknęło. Pod warunkiem, że mówimy o tym w liczbie pojedynczej. Nie o nas, a o mnie .
W drugiej części – kręgu dzielenia, wybrzmiało to doświadczenie w wielu wypowiedziach. Krąg dzielenia jest tym, co często określamy słowem świadectwo. Czyli chodzi tu o to, żeby na głos, wobec wszystkich podzielić się doświadczeniami, które nas dotknęły. W konkretnym odniesieniu do tematu rekolekcji. Liczba uczestników, którzy zdecydowaliśmy się wypowiedzieć była bardzo duża. A to znaczy, że się otwieramy. Pozwalamy Bogu nie tylko na działanie w nas. Ale też pozwalamy mu otwierać nas na otoczenie. Oby owoce tych rekolekcji dało się zbierać w naszej parafii.
Podczas podsumowania naszego pobytu w Łagowie mieliśmy okazję spotkać się z księdzem biskupem Tadeuszem Lityńskiim, który w tym czasie wizytuje parafię, na której terenie mieści się ośrodek. Podczas krótkiego spotkania, znaleźliśmy chwilę na porozmawianie. Usłyszeliśmy, jak ważne jest działanie w parafiach w małych grupach, które jakoś próbują pobudzać się duchowo w konkretnych działaniach. Dzisiaj w Polsce rozpoczyna się Tydzień Biblijny, do czego również nawiązał ks. biskup. I pięknie w tym roku nasza grupa wpisała się w to wydarzenie. Przy tej okazji, został przez biskupa Tadeusza wspomniany nieżyjący już ks. Zygmunt Lisiecki – wielki propagator czytania Pisma Świętego i wchodzenia w relację ze Słowem Bożym.
Jak wybrzmiało już podczas dzisiejszego dnia, jeszcze raz chcemy podziękować najpierw Bogu, że daje nam siebie. Daje się nam tak zupełnie bezwarunkowo. Od nas tylko zależy czy Go weźmiemy, spożyjemy i oddamy wspólnocie. Dziękujemy bratu Tomaszowi, który niewątpliwie zrobił kawał dobrej i głębokiej roboty w nas, aby grunt naszych umysłów i dusz jeszcze lepiej przygotować na przyjęcie ziarna Słowa Bożego. Dziękujemy też sobie wzajemnie – uczestnikom tych rekolekcji. Za przyjęcie zaproszenia, za wzajemne wspieranie podczas całego pobytu, za życzliwość i otwartość na innych. Niech Bóg nam błogosławi nie tylko łatwymi sprawami podczas naszej codzienności, ale – może szczególnie, jak to wybrzmiało podczas tych rekolekcji – niech nas wzmacnia przeżywanymi kryzysami, abyśmy w nich się umacniali i zawsze kierowali swe myśli i czyny ku Bogu.
Poniżej link do Galerii ze zdjęciami z dzisiaj. W Galerii na naszej stronie na bieżąco starałem się zamieszczać zdjęcia, abyśmy mogli sami jeszcze raz do tego czasu wracać, ale też, aby ci z nas, którzy teraz nie mogli być z nami w Łagowie, mogli poczuć potrzebę wyjazdu na kolejne rekolekcje, które może będą cyklicznie, co roku organizowane… Zapraszamy też do naszego kanału na YouTube, gdzie zamieściłem kilka filmów z Łagowa. Film nie odda tego, co przeżywamy będąc na miejscu – ale może być dobrym materiałem, który pomoże nam w trudnych filmach wrócić do dobrych katechez…
Rekolekcje Kręgu Biblijnego w Łagowie 2024 – dzień 2
Jak wiele może dać cały dzień, w którym wszystko będzie przesiąknięte Pismem Świętym. A jeszcze bardziej budowaniem relacji ze Słowem, które nam się daje poznać jako Bóg. Jeśli mamy wiarę, to wystarczy.
Drugi dzień naszego pobytu w Łagowie od rana był intensywny. Ale taką pozytywną, dobrą intensywnością. Mamy już wypracowany swój rytm dnia. Spokojny czas posiłków, których ilość i jakość jest wystarczająca i bardzo dobra. Do tego ciast, które przywieźliśmy ze sobą jest tyle, że dają poczucie pobytu w kawiarni.
Coraz lepiej wychodzą nam śpiewy Jutrzni i Nieszporów. A w tym wszystkim jest to, po co tu przyjechaliśmy – Słowo, które łamie dla nas brat Tomasz. Katechezy, które nas pobudzają. Skrutacje, które nas otwierają na nowe doświadczenie poszukiwania tego, co i jak chce każdemu z nas powiedzieć Bóg. Rozmowy, prowadzone w tak zwanym międzyczasie, pokazują, że ta forma czytania Pisma Świętego może w naszej parafii się przyjąć i mocno zakorzenić.
I czas, który mamy dla siebie nawzajem. Siedzimy, rozmawiamy, dzielimy się sobą, poznajemy…
Czas intensywny, a jednocześnie swobodnie płynąc, w którym bez pośpiechu można budować się wspólnota.
A w tym wszystkim jest nasz rekolekcjonista. Niezwykle skromny człowiek. Taki zwyczajny brat każdego z nas. Ale kiedy zaczyna mówić, to mamy wrażenie, że Słowo, które dla nas łamie, jest jakby nam bliższe. Takie, prawie że namacalnie nas dotykające. On, otwarty na dialog, nie tylko do niego nas prowokujący, ale wręcz oczekujący naszych pytań i dialogów. We wszystkich katechezach daje nam możliwość podzielenia się tym, jak doświadczyliśmy dotyku Słowa. I daje to efekty. Dzielimy się.