Czego można spodziewać się po tekstach pisanych 2 tys. lat temu? Czy cokolwiek z treści w nich zawartych może być dzisiaj aktualnych? Jeśli jesteś uczestnikiem spotkań Kręgu Biblijnego to utwierdzasz się w przekonaniu, że Słowo Boga nic nie traci ze swojej aktualności i świeżości w żadnym czasie. I, że w 2024 roku w salce parafialnej w Czerwieńsku, tę aktualność i żywy wydźwięk zauważamy. Zauważamy pod jednym (ale niezmiernie istotnym) warunkiem, że Pismo Święte czytamy, przyjmujemy i nawiązujemy z nim relację, jak z Żywym Bogiem. Jeśli jeszcze nie zdecydowałeś/aś się na uczestnictwo we wspólnotowym czytaniu i rozważaniu Pisma Świętego – czuj się zaproszony/a. Przez nas – ludzi, a jeszcze bardziej przez Jezusa Chrystusa. Może wtedy odkryjesz lub umocnisz tę pewność, kto jest autorem Pisma Świętego. Niech Ci w tym pomogą słowa z 2Tm 3 14-17: „14 „Ty natomiast trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte, które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie. Wszelkie Pismo od Boga natchnione [jest] i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu”.

Bóg – Autor tekstu, który już 2 tysiące lat temu napisał Apostoł Narodów do młodego biskupa wspólnoty chrześcijan w Efezie. A dzisiaj ja mogę to Słowo przyjąć. Mogę też to Słowo odrzucić.  Co do mnie mówią słowa zawarte w 2Tm 2 14-07 „To wszystko przypominaj, dając świadectwo w obliczu Boga, byś nie walczył o same słowa, bo to się na nic nie przyda, [wyjdzie tylko] na zgubę słuchaczy. Dołóż starania, byś sam stanął przed Bogiem jako godny uznania pracownik, który nie przynosi wstydu, trzymając się prostej linii prawdy. Unikaj zaś światowej gadaniny; albowiem uprawiający ją coraz bardziej będą się zbliżać ku bezbożności a ich nauka jak gangrena będzie się szerzyć wokoło”. Gdzie widzę siebie w tym tekście? Czy jestem tym, który daje świadectwo w moim otoczeniu? Czy na pewno jest to świadectwo Boga? A może skupiam się tylko na słowach? Uważając, że zagadam błądzących i tym sposobem przybliżę im Królestwo Boże?

Co powoduje moje zaangażowanie w moją misję głoszenia? Jak stosuję nakaz, który od Boga otrzymuję po każdej Eucharystii: Idźcie w pokoju Chrystusa? Czy tak jak pisze do Tymoteusza św. Paweł w 2Tm 2 22-26 „Uciekaj zaś przed młodzieńczymi pożądaniami, a zabiegaj o sprawiedliwość, wiarę, miłość, pokój – wraz z tymi, którzy wzywają Pana czystym sercem. Unikaj natomiast głupich i niedouczonych dociekań, wiedząc, że rodzą one kłótnie. A sługa Pana nie powinien się wdawać w kłótnie, ale [ma] być łagodnym względem wszystkich, skorym do nauczania, zrównoważonym. Powinien z łagodnością pouczać wrogo usposobionych, bo może Bóg da im kiedyś nawrócenie do poznania prawdy i może oprzytomnieją i wyrwą się z sideł diabła, żywcem schwytani przez niego, zdani na wolę tamtego”.

Niech nam towarzyszą słowa z 2Tm 4 1-5 „Zaklinam cię wobec Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, i na Jego pojawienie się, i na Jego królestwo:  głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, [w razie potrzeby] wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz.  Przyjdzie bowiem chwila, kiedy zdrowej nauki nie będą znosili, ale według własnych pożądań – ponieważ ich uszy świerzbią – będą sobie mnożyli nauczycieli.  Będą się odwracali od słuchania prawdy, a obrócą się ku zmyślonym opowiadaniom. Ty zaś czuwaj we wszystkim, znoś trudy, wykonaj dzieło ewangelisty, spełnij swe posługiwanie!”

Jeśli tylko uczciwie przyznasz się przed Bogiem, że szczerze chcesz wykonać to, co On wobec ciebie zamierzył od zarania i uzdolniony przez Niego – wykonasz to, wtedy będziesz mógł przed śmiercią swoją wypowiedzieć słowa, które wypowiedział św. Paweł z tym liście, który jest jego (Pawła) swoistym testamentem – „W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem.” (2Tm 4, 7)

Dziękujemy ks. Tomkowi, który dzisiaj niespodziewanie prowadził nasze spotkanie. Ks. proboszcz rozchorował się, i awaryjnie dokonał swoistego zastępstwa 🙂 I chociaż nasze spotkania są wpisane w pewien ciąg, to ks. Tomek wszedł w cykl spotkań ze świętym Pawłem zachowując przyjętą formę tych spotkań. Uczestnicy, może tylko na początku lekko spięci, po chwili żywo prowadzili dyskusje i dzielili się tym, jak przeczytane słowo pracuje w nas. Ks. Dariuszowi życzymy szybkiego powrotu do zdrowia, a ks. Tomasza zapraszamy na kolejne spotkania.

Galeria

W niedzielę wieczorem, 6 października, odbyły się warsztaty wokalne, w których wzięli udział chórzyści. Gościem specjalnym była Pani Jagoda Ambroziak, specjalistka w zakresie nauki śpiewu i emisji głosu, która poprowadziła zajęcia. Celem warsztatów było doskonalenie umiejętności chóru, aby ich śpiew stawał się coraz lepszy, co w znaczący sposób wzbogaca muzykę liturgiczną. Dyrygent chóru, Pan Adam Łuszczak, zaprasza serdecznie wszystkie osoby zainteresowane do wzięcia udziału w rekrutacji do zespołu.

Zapraszamy do Galerii na stronie internetowej, gdzie zamieszczamy kilka zdjęć.

Galeria

A na naszym kanale YouTube zamieszczamy krótki filmik, na którym możemy naocznie i „nausznie” uzmysłowić sobie, jak wiele pracy członkowie chóru wkładają w swoje przygotowania,

Dzisiaj w niedzielę,. 6.X mieszkańcy Wysokiego zaprosili nas na nabożeństwo różańcowe,. O godz. 16.00 zgromadziliśmy się przy krzyżu, aby wspólnie modlić się do Najświętszej Maryi Panny. Wśród nas były osoby z Czerwieńska i Łężycy. Po skończonym różańcu gospodarze zaprosili wszystkich uczestników na słodki poczęstunek. Dziękujemy za piękne spotkanie przy „tańcu i różańcu”.
Za tydzień 13.X. zapraszamy na pielgrzymkę do Łężycy na nabożeństwo fatimskie.

W Galerii zamieszczamy kilka zdjęć z dzisiejszej modlitwy i małej wspólnej agapy. Dziękujemy za nadesłanie zdjęć.

Ksiądz Dariusz Orłowski

Galeria

Jak każdego roku, tak i dzisiaj – w pierwszą sobotę października członkowie Róż Żywego Różańca z naszej diecezji spotkali się u Matki Bożej Rokitniańskiej. Nie zabrakło tam też przedstawicieli z naszej parafii.

Zapraszam do Galerii na naszej stronie parafialnej, gdzie możemy zobaczyć zdjęcia nadesłane od uczestników spotkania.

Galeria

A na naszym kanale na YouTube prezentujemy krótki film z rozpoczęcia spotkania, który nadesłała Lucyna Maciejewska.

Spotkania z Biblią w ramach tegorocznego cyklu dotarły do tzw. listów pasterskich. Św. Paweł napisał ich trzy: dwa do Tymoteusza i jeden do Tytusa. Dzisiaj, po listach pisanych do wspólnot mogliśmy wejść w inną formę listu – Apostoł Paweł napisał list do pasterza wspólnoty w Efezie – Tymoteusza. Zarówno inna forma jak i inny przekaz jest dla nas – dzisiejszych odbiorców nie tylko zaskakujący, ale przede wszystkim ważny.

Przyjmując słowo, jako Słowo Boga – z innym nastawieniem możemy przyjmować treści, w które ten List jest bogaty, 1 List do Tymoteusza przynosi najpełniejsze i najbardziej jednoznaczne zalecenia dotyczące organizacji Kościoła i kościelnego przywództwa, jakie możemy znaleźć w Biblii. Są wśród nich fragmenty poświęcone właściwemu zachowaniu podczas nabożeństw, opis cech, jakie powinny charakteryzować biskupa i diakona, a także zasady dyscypliny kościelnej. Paweł udziela Tymoteuszowi tych jakże praktycznych wskazówek, by uświadomić młodemu duszpasterzowi wagę czystości, jaka powinna cechować chrześcijańskiego przywódcę i zgromadzenia odbywające się pod jego kierunkiem.

Niewątpliwą zaletą Tymoteusza był jego młody wiek i, co się z tym wiąże, nieprzebrane zasoby energii i sił potrzebnych, by służyć ludziom. Z drugiej strony, jego młodość była źródłem problemów w relacjach ze starszymi wiekiem chrześcijanami, niezbyt chętnymi, by zaakceptować w roli przywódcy osobę – z racji wieku – pozbawioną odpowiedniej wiedzy i doświadczenia. Dlatego dla Pawła tak ważne było, żeby Tymoteusz stał się przykładem konsekwentnej wiary i wrażliwego sumienia, żeby, korzystając z darów duchowych udzielonych mu przez Boga, potrafił wznieść się ponad kierowane pod jego adresem zarzuty (1 Tm 4,12-16).

Paweł zdawał sobie sprawę, że dla młodego człowieka, jakim był Tymoteusz, będzie to wielkim wyzwaniem. Dlatego dwukrotnie zachęca go do „dobrej walki” (1 Tm 1,18; 6,12), w której niezbędne są wytrwałość, odporność i jasno wytyczone cele.

Przywódcy Kościoła odgrywają ważną rolę – ich zadaniem jest, by wierni nad którymi sprawują pieczę wzrastali duchowo. Wszyscy wiemy, jak istotne jest ich miejsce w Kościele oraz w życiu poszczególnych, tworzących go ludzi, jednak 1 List do Tymoteusza pomaga nam pełniej zrozumieć rolę przywódcy w kościelnej społeczności. Paweł, poruszając w swym liście kwestie istotne dla Tymoteusza, daje nam pewien wzorzec, z którego mogą korzystać w swej posłudze również i nasi przywódcy.

A jak to wygląda u nas? Popatrzmy wokół i zadajmy sobie pytania. Może takie, jakie miał Tymoteusz. Czy odnajdujemy się odpowiedzialnymi w naszej wierze? Czy ta wiara buduje innych – szczególnie tych, dla których jesteśmy (lub powinniśmy być) wzorami do naśladowania. Czy jesteśmy w stanie napominać z miłością, czy może, wręcz przeciwnie, bardziej zależy nam na przekonaniu (zmuszeniu) innych do wiary. Takiej, jaką my mamy. Dla każdego z nas 1 Tm może być cenną wskazówką jak postępować. Ale też jak nie postępować.

Niech te trzy (a jest ich wiele więcej) poniższe fragmenty popracują w nas do następnego spotkania Kręgu:
„Chrystus Jezus przyszedł na świat zbawić grzeszników” 1,15-16
„Wielkim zaś zyskiem jest pobożność wraz z poprzestawaniem na tym, co wystarczy” 6,6
„Korzeniem wszelkiego zła jest chciwość pieniędzy” 6,10

Galeria