CZERWIEŃSK
Kościół parafialny pw. św. Wojciecha
Kościoły filialne – Łężyca i Nietków
Czerwieńsk założony został w czasach nowożytnych przez Rothenburgów – właścicieli Nietkowa. Najpierw, w odległości 5 km od tej miejscowości powstała wieś Nowy Nietków, która z czasem otrzymała nazwę Rothenburg. Po wojnie trzydziestoletniej w Czerwieńsku osiedliła się grupa osadników wyznania protestanckiego, przybyła z terenów monarchii austriackiej. Dzięki staraniom Rothenburgów, w 1690 roku Fryderyk III wydał akt lokacyjny, na mocy którego mieszkańcy Czerwieńska otrzymali przywileje miejskie.
W 1654 roku czerwieńscy ewangelicy zbudowali spory szachulcowy zbór, do którego przyjeżdżali także mieszkańcy miasta i okolicy Zielonej Góry. Zbór powstał dzięki ofiarności miejscowych właścicieli ziemskich von Rothenburgów i dotacji państwa. Pierwszym pastorem został Christoph Reiche. Na początku XVIII wieku rozebrano szachulcowy zbór, który był zbyt ciasny, by pomieścić modlących się w nim wiernych. Około 1707 roku pastor Johannes Reiche zainicjował budowę nowego – bardziej przestronnego kościoła granicznego. Jednak po pewnym czasie i ten okazał się za mały na potrzeby kultu. W II połowie XIX wieku na miejscu dawnego zboru wzniesiono ceglaną jednonawową świątynię w stylu neogotyckim. Jednonawową konstrukcję zamknięto absydalnym, półkolistym prezbiterium od wschodu i smukłą ośmioboczną wieżą od zachodu. Przy prezbiterialnej absydzie i neogotyckiej wieży wybudowano małe aneksy. Całość elewacji wykonano z cegły. Dnia 13 grudnia 1877 roku kościół oddano do użytku miejscowej gminie ewangelickiej. Neogotycki kościół w Czerwieńsku przetrwał nawałnice wojenne i od 1945 roku zaczął służyć katolikom. Kościół poświęcił ks. Ignacy Zoń 22 grudnia 1945 roku, dedykując go św. Wojciechowi Biskupowi i Męczennikowi. Parafię erygowano 6 marca 1946 roku, zaś dekret erekcyjny uprawomocnił się 19 marca.
Barokowy wystrój wnętrza, który został przeniesiony z pierwszego kościoła z 1654 roku, nadaje obecnej świątyni szczególne piękno. Ściany okalają empory wsparte na drewnianych słupach, zaś prospekt organowy umieszczony jest na drugiej kondygnacji – tuż pod drewnianym stropem. W prezbiterium znajduje się ażurowy ołtarz z płóciennym obrazem przedstawiającym ubiczowanego Chrystusa. Wizerunek nawiązuje do słów wypowiedzianych przez Piłata Ecce homo („Oto człowiek”). Po prawej stronie prezbiterium umieszczona jest bogato zdobiona ambona, po lewej – ołtarz Matki Bożej Nieustającej Pomocy. W kościele znajduje się kaplica poświęcona św. Wojciechowi oraz barokowa chrzcielnica
Robert Romuald Kufel, Krzysztof Garbacz Kościoły dekanatów zielonogórskich, Agencja Wydawnicza „PDN” Zielona Góra 2012, Str. 14
Najnowsze komentarze