Za nami trzecie spotkanie trwającego w naszej parafii Kursu Alpha, uczestniczy w nim ponad 40 osób. Każde spotkanie składa się z trzech części: wspólny posiłek, katecheza i dzielenie się w grupach. Kilka zdjęć z wczorajszego spotkania dostępne w Galerii
Ks. Dariusz Orłowski

Galeria

Na ostatni dzień rekolekcji przewidziane były dwa istotne wydarzenia: Msza święta i krąg dzielenia. Napełnieni przez brata Tomasza słowem ukierunkowującym nas uczestniczyliśmy w Eucharystii tak bardziej zaangażowani. Praktyka “echa” którą podczas tych rekolekcji zaproponował nam brat Tomasz okazała się bardzo ważnym przeżyciem i elementem uczestnictwa w ofierze Mszy św. Na czym polega to “echo”? Na tym, żeby po wysłuchaniu się w słowa czytań, zaraz po Ewangelii, podzielić się tym, czym nas to słowo dotknęło. Pod warunkiem, że mówimy o tym w liczbie pojedynczej. Nie o nas, a o mnie .

W drugiej części – kręgu dzielenia, wybrzmiało to doświadczenie w wielu wypowiedziach. Krąg dzielenia jest tym, co często określamy słowem świadectwo. Czyli chodzi tu o to, żeby na głos, wobec wszystkich podzielić się doświadczeniami, które nas dotknęły. W konkretnym odniesieniu do tematu rekolekcji. Liczba uczestników, którzy zdecydowaliśmy się wypowiedzieć była bardzo duża. A to znaczy, że się otwieramy. Pozwalamy Bogu nie tylko na działanie w nas. Ale też pozwalamy mu otwierać nas na otoczenie. Oby owoce tych rekolekcji dało się zbierać w naszej parafii.

Podczas podsumowania naszego pobytu w Łagowie mieliśmy okazję spotkać się z księdzem biskupem Tadeuszem Lityńskiim, który w tym czasie wizytuje parafię, na której terenie mieści się ośrodek. Podczas krótkiego spotkania, znaleźliśmy chwilę na porozmawianie. Usłyszeliśmy, jak ważne jest działanie w parafiach w małych grupach, które jakoś próbują pobudzać się duchowo w konkretnych działaniach. Dzisiaj w Polsce rozpoczyna się Tydzień Biblijny, do czego również nawiązał ks. biskup. I pięknie w tym roku nasza grupa wpisała się w to wydarzenie. Przy tej okazji, został przez biskupa Tadeusza wspomniany nieżyjący już ks. Zygmunt Lisiecki – wielki propagator czytania Pisma Świętego i wchodzenia w relację ze Słowem Bożym.

Jak wybrzmiało już podczas dzisiejszego dnia, jeszcze raz chcemy podziękować najpierw Bogu, że daje nam siebie. Daje się nam tak zupełnie bezwarunkowo. Od nas tylko zależy czy Go weźmiemy, spożyjemy i oddamy wspólnocie. Dziękujemy bratu Tomaszowi, który niewątpliwie zrobił kawał dobrej i głębokiej roboty w nas, aby grunt naszych umysłów i dusz jeszcze lepiej przygotować na przyjęcie ziarna Słowa Bożego. Dziękujemy też sobie wzajemnie – uczestnikom tych rekolekcji. Za przyjęcie zaproszenia, za wzajemne wspieranie podczas całego pobytu, za życzliwość i otwartość na innych. Niech Bóg nam błogosławi nie tylko łatwymi sprawami podczas naszej codzienności, ale  – może szczególnie, jak to wybrzmiało podczas tych rekolekcji – niech nas wzmacnia przeżywanymi kryzysami, abyśmy w nich się umacniali i zawsze kierowali swe myśli i czyny ku Bogu.

Poniżej link do Galerii ze zdjęciami z dzisiaj. W Galerii na naszej stronie na bieżąco starałem się zamieszczać zdjęcia, abyśmy mogli sami jeszcze raz do tego czasu wracać, ale też, aby ci z nas, którzy teraz nie mogli być z nami w Łagowie, mogli poczuć potrzebę wyjazdu na kolejne rekolekcje, które może będą cyklicznie, co roku organizowane… Zapraszamy też do naszego kanału na YouTube, gdzie zamieściłem kilka filmów z Łagowa. Film nie odda tego, co przeżywamy będąc na miejscu – ale może być dobrym materiałem, który pomoże nam w trudnych filmach wrócić do dobrych katechez…

Galeria

Jak wiele może dać cały dzień, w którym wszystko będzie przesiąknięte Pismem Świętym. A jeszcze bardziej budowaniem relacji ze Słowem, które nam się daje poznać jako Bóg. Jeśli mamy wiarę, to wystarczy.

Drugi dzień naszego pobytu w Łagowie od rana był intensywny. Ale taką pozytywną, dobrą intensywnością. Mamy już wypracowany swój rytm dnia. Spokojny czas posiłków, których ilość i jakość jest wystarczająca i bardzo dobra. Do tego ciast, które przywieźliśmy ze sobą jest tyle, że dają poczucie pobytu w kawiarni.

Coraz lepiej wychodzą nam śpiewy Jutrzni i Nieszporów. A w tym wszystkim jest to, po co tu przyjechaliśmy – Słowo, które łamie dla nas brat Tomasz. Katechezy, które nas pobudzają. Skrutacje, które nas otwierają na nowe doświadczenie poszukiwania tego, co i jak chce każdemu z nas powiedzieć Bóg. Rozmowy, prowadzone w tak zwanym międzyczasie, pokazują, że ta forma czytania Pisma Świętego może w naszej parafii się przyjąć i mocno zakorzenić.

I czas, który mamy dla siebie nawzajem. Siedzimy, rozmawiamy, dzielimy się sobą, poznajemy…

Czas intensywny, a jednocześnie swobodnie płynąc, w którym bez pośpiechu można budować się wspólnota.

A w tym wszystkim jest nasz rekolekcjonista. Niezwykle skromny człowiek. Taki zwyczajny brat każdego z nas. Ale kiedy zaczyna mówić, to mamy wrażenie, że Słowo, które dla nas łamie, jest jakby nam bliższe. Takie, prawie że namacalnie nas dotykające. On, otwarty na dialog, nie tylko do niego nas prowokujący, ale wręcz oczekujący naszych pytań i dialogów. We wszystkich katechezach daje nam możliwość podzielenia się tym, jak doświadczyliśmy dotyku Słowa. I daje to efekty. Dzielimy się.

Galeria

Rekolekcje to generalnie czas inny niż codzienność. I tym razem, żeby się one mogły na nas wydarzyć potrzeba było wielu decyzji, zabiegów, przygotowań. Ale – jeśli to, co zamierzamy jest miłe Bogu, to dlaczego miałoby się nie udać?

Po wielu miesiącach przygotowań trzydziestoosobowa grupa Kręgu Biblijnego spotkała się w Domu Rekolekcyjnym w Łagowie. Ciepło przyjęci przez ks. Przemysława Janickiego – proboszcza tutejszej parafii najpierw się zakwaterowaliśmy w pokojach, a następnie zjedliśmy wspólnie kolację. Posileni na ciele zajęliśmy miejsca w salce, gdzie – będąc pod wrażeniem słów i postawy brata Tomasza Regiewicza – przystąpiliśmy do wysłuchania, ale też wejścia w inny, niż ten praktykowany przez nas,  sposób czytania i budowania relacji z Bogiem -Słowem.

Skrutacja, bo o tym mowa – pozwala robić to samo, ale w zupełnie inny, głębszy sposób. Czy ten rodzaj relacji z Pismem Świętym przyjmiemy? To się okaże. Ważne, że – bez względu na to, co  i ile wyniesiemy, to na pewno będzie to nowe doświadczenie.

Pozwólcie, że podzielę się tym, jak we mnie popracowalo to Słowo:

Skrutacja
Hbr 2,14-15
Jezus narodził się w ciele i we krwi, aby zwyciężyć śmierć, to jest diabła.

2Tm 1,10
Chrystus przyszedł, zniweczył śmierć i rzucił światło przez Ewangelię na życie i nieśmiertelność.

Łk 1,74
Wyrwani z mocy nieprzyjaciół służyć będziemy Bogu

Iz 54,13+
Wielka radość, bo wszyscy będą uczniami Pana.

Ez 34,25
Życie w przymierzu pokoju zawartym z Panem. Aby żyć i mieszkać bezpiecznie.

Ez 39,28-29
Poznam, że Pan jest moim Bogiem. Jeśli przyjmę doświadczenia, nie odrzucę ich, to Pan mnie podźwignie, wyleje Ducha Świętego i nie zakryje swojego oblicza dla mnie. Nigdy.

Rz 6,22
Wyzwolenie z grzechu. Oddanie się na służbę Uświęcenie. I ostateczny cel -życie wieczne.

Galeria

Poniżej swoiste wprowadzenie, które nam zaproponował brat Tomasz