Święty Błażej
Jego posąg znajduje się nawet na iglicy katedry w Mediolanie, mieście, gdzie w przeszłości nie spożywano nigdy do końca bożonarodzeniowego ciasta, zostawiając kawałek na dzień naszego świętego (i do tej pory, kultywując tradycję, sprzedaje się w Mediolanie „ciasto św. Błażeja”). Biskup ten jest czczony zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie, a w dniu jego wspomnienia rozpowszechnił się zwyczaj »błogosławieństwa gardła”, dokonywanego przez położenie dwóch skrzyżowanych świec (bądź namaszczenie poświęconym olejem) i wezwanie jego wstawiennictwa. Ów akt nawiązuje do legendarnego epizodu z życia św. Błażeja, według którego miał on w cudowny sposób uwolnić dziecko od ciernia lub rybiej ości wbitej w gardło.
Był więc biskupem. Uważa się, że kierował wspólnotą w Sebaste w Armenii w okresie, gdy w Cesarstwie Rzymskim chrześcijanie otrzymali wolność kultu w 313 r. za panowania Konstantyna i Licyniusza. Licyniusz rządził Wschodem, zatem do jego poddanych zaliczał się także Błażej. Ten jednak poniósł śmierć męczeńską ok. 316 r., to znaczy już po zakończeniu prześladowań. Dlaczego?
Nie możemy w żaden sposób tego wyjaśnić. Wydaje się, że przyczyną był konflikt, jaki wybuchł między dwoma imperatorami-szwagrami w 314 r. i który trwał z przerwami aż do 325 r., kiedy to Konstantyn kazał udusić Licyniusza w Tesalonice. Zatarg wywołał na Wschodzie lokalne prześladowania – być może za sprawą zbyt żarliwych rządzących, jak pisał historyk Euzebiusz z Cezarei – z niszczeniem kościołów, skazywaniem wyznawców Chrystusa na przymusowe ro boty, zabijaniem biskupów, m.in. Bazylego z Amasei w regionie Morza Czarnego. W przypadku Błażeja tradycyjne opowiadania, idąc za częstymi w tych dziełach wzorcami, które mają przede wszystkim pobudzić pobożność chrześcijan, są bogate w cudowne wydarzenia, lecz jednocześnie niemożliwe do zweryfikowania. Ciało Błażeja zostało złożone w jego katedrze w Sebaste, ale w 732 r. ormiańscy chrześcijanie zdecydowali się wywieźć część relikwii do Rzymu.
Gwałtowna burza przerwała ich podróż w Maratei (Potenza). Tutaj wierni przyjęli relikwie świętego w kościółku, który później stanie się obecną bazyliką, na wzniesieniu noszącym dziś nazwę Monte San Biagio (góry św. Błażeja), gdzie w 1963 r. wzniesiono wielki posąg Odkupiciela, mający 21 m wysokości. Od 1863 r. nazwę Monte San Biagio przyjęło także miasteczko, które wcześniej nazywało się Monticello (prow. Latina), Leży ono po południowo-zachodniej stronie Monte Calvo. Świętemu Błażejowi poświęcone są ponadto inne liczne miejsca we Włoszech, by wspomnieć: San Biagio della Cima (Imperia), San Biagio in Callalta (Treviso), San Biagio Platani (Agrigento), San Biagio Saracinisco (Frosinone) czy San Biase (Chieti). Ale spotykamy go także we Francji, Hiszpanii, Szwajcarii i obu Amerykach. Daleką drogę odbył ten ormiański biskup, o którym tak niewiele wiemy!
Najnowsze komentarze