BENEDYKT
łac. benedicere – dobrze komuś życzyć, dobrze o kimś mówić; benedictus – taki, któremu dobrze życzono.
Św. Benedykt z Aniami, opat (750 – 821). Urodził się w rodzinie możnowładcy Dworzanin Pepina i Karola Wielkiego. Mając 24 lata, wstąpił do klasztoru Saint-Seine. Niedługo potem został w nim opatem. Szukając form życia bardziej doskonałego, udał się na pustelnię. W wyniku przemyśleń założył klasztor oparty na odnowionej regule. W ciągu lat następnych podjął reorganizację i dzieło odnowy życia zakonnego w całym cesarstwie Franków. Był doradca Ludwika Pobożnego.
SATURNIN
Św. Saturnin i towarzysze męczennicy. Około 304 roku podczas prześladowań zarządzonych przez cesarza Dioklecjana w Abisynii w Afryce został uwięziony kapłan oraz czterdziestu ośmiu innych chrześcijan, mężczyzn, kobiet i dzieci. Pochwycono ich podczas niedzielnej Mszy św. i uwięziono, ponieważ odmówili oddania Pisma świętego. Wśród uwięzionych było czworo dzieci św. Saturnina, dwoje najstarszych było lektorami: Maria – dziewica poświęcona Bogu i Hilary – młody chłopiec. Wszyscy zostali wysłani do Kartaginy na przesłuchanie i stanęli przed prokonsulem Anulimusem. Niektórych torturowano, ponownie postawieni przed obliczem Anulimusa 11 lutego 304 roku zażarcie bronili swojej wiary. Odesłano ich więc z powrotem do więzienia. Nie wiemy na pewno, czy wierni wyznawcy Chrystusa zginęli jeszcze tego samego dnia, czy też prokonsul pozwolił im umrzeć z głodu.
św. Antoniego bpa (+ 901),
św. Eulalii dz. m. (+ 304),
św. Gaudentego bpa Werony (+ V w.),
św. Melecjusza bpa Antiochii (+ 581),
Najnowsze komentarze