JORDAN

hebr. Jordan – rzeka biblijna; yarad – spadać, pędzić w dal.

Bł. Jordan z Saksonii, zakonnik, kapłan. Urodził się w Borberge koło Paderborn. Studiował w Paryżu. W 1220 roku wstąpił do dominikanów, w dwa miesiące później został prowincjałem Lombardii, a w 1222 roku generałem zakonu. Podejmował działalność porządkującą prawo zakonne oraz troszczył się o wykształcenie zakonników. Był świetnym kaznodzieją. Miał poważny udział w misji dominikanów do Maroka i do Pieczyngów. Podczas podróży z Ziemi Świętej okręt, którym płynął, rozbił się na wybrzeżu syryjskim. Jordan utonął 12/13? lutego 1237 roku. Beatyfikowany przez Leona XII w 1827 r.

św. Benignusa kpł. m. (+ pocz. IV w.),
św. Eulogiusza bpa patr. Aleksandrii (+ 608),
św. Giiberta bpa (+ 1008),
bł. Jakuba z Viterbo bpa (+ 1308),
śwśw. Maury i jej córki Fuski mm. (+ poł. III w.),
św. Polieukta mm z Armenii (+ 259),
św. Stefana bpa Lyonu (+ ok. 517),
św. Stefana op. (+ VI w.).