Święty Ananiasz
25 stycznia Kościół wspomina Ananiasza (co po hebrajsku znaczy „broniący”), wybitnego chrześcijanina, którego Pan posłał do Szawła, prześladowcy chrześcijan, zrzuconego z konia na drodze prowadzącej do Damaszku. W Dziejach Apostolskich 9,15 16 czytamy: „Idź, bo wybrałem sobie tego człowieka jako narzędzie. On zaniesie imię moje do pogan i królów, i do synów Izraela. I ukażę mu, jak wiele będzie musiał wycierpieć dla mego imienia”. Posłuszny Ananiasz spotyka się z Szawłem na „ulicy Prostej” w Damaszku, w domu, w którym ten przebywał od trzech dni. Kładzie na niego ręce, jak mu przykazał Pan, „i natychmiast jakby łuski spadły z jego oczu i odzyskał wzrok. i został ochrzczony. A gdy spożył posiłek, wzmocnił się” (ww. 18-19). Apostoł Narodów tak sam opowiada o tym wydarzeniu (Dz 22,12-15): „Niejaki Ananiasz, człowiek przestrzegający wiernie Prawa, o którym wszyscy tamtejsi Żydzi wydawali dobre świadectwo, przyszedł, przystąpił do mnie i powiedział: – Szawle, bracie, przejrzyj!. W tejże chwili spojrzałem na niego, on zaś powiedział: «Bóg naszych ojców wybrał cię, abyś poznał Jego wolę i ujrzał Sprawiedliwego, i Jego własny glos usłyszał. Bo wobec wszystkich ludzi będziesz świadczył o tym, co widziałeś i słyszałeś. Ananiasz był więc niewątpliwie ważną postacią Kościoła w Damaszku, choć nie był biskupem miasta. Nie istnieją bowiem dowody, że już w 34 r. apostołowie konsekrowali biskupów. Ponadto późniejsza tradycja podaje, że poniósł męczeństwo, najpierw wychłostany, a potem ukamienowany 10 października 70 r.
Najnowsze komentarze