Skąd takie pytanie? A tak w ogóle – co to za pytanie? Gdybyśmy je zadali statystycznemu chrześcijaninowi w anonimowej ankiecie – ciekawe co byśmy usłyszeli? Może to, że bardzo mi zależy na zbawieniu tego narodu? A może – a co mnie oni obchodzą? Czy leży nam na sercu troska o zbawienie wszystkich, czy może kierują nami stereotypy…
Dobrze dla zebranych na dzisiejszym spotkaniu Kręgu Biblijnego, że to pytanie jest jednym z tematów przewidzianych na ten rok w naszym rozważaniu Pisma Świętego. Kolejny raz mogliśmy stwierdzić, jak wielką moc ma Słowo Boże, które jest zawarte w tej Księdze Życia. Rozważając treści zawarte w Liście do Rzymian św. Pawła Apostoła skupiliśmy się na 9, 10 i 11 rozdz. tego Listu. I chociaż Pismo Święte pisane było w dawnych czasach, to prawdy tam zawarte miały i nadal mają wpływ na wszystkich ludzi. Na niektórych oddziaływują świadomie, a innych dotykają w sposób ukryty.
A co usłyszeliśmy od św. Pawła? W rozdz. 9 usłyszeliśmy to, że Izraelici, jako naród wybrany byli przeznaczeni do zbawienia i że mieli wszystko. 1 Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, potwierdza mi to moje sumienie w Duchu Świętym, 2 że w sercu swoim odczuwam wielki smutek i nieprzerwany ból. 3 Wolałbym bowiem sam być pod klątwą1 [odłączony] od Chrystusa dla [zbawienia] braci moich, którzy według ciała są moimi rodakami. 4 Są to Izraelici, do których należą przybrane synostwo i chwała, przymierza i nadanie Prawa, pełnienie służby Bożej i obietnice. 5 Do nich należą praojcowie, z nich również jest Chrystus według ciała, który jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki. Amen. (Rz. 9 1-5)
W rozdz. 10 św. Paweł daje świadectwo, że Izraelici pałali żarliwością ku Bogu. Kto z nas nie chciałby, żeby inny zaświadczył, że pałam żarliwością ku Bogu. Zwłaszcza dzisiaj, kiedy kościół w czytaniach mszalnych mówi o tym, że Jezus przyszedł przynieść ogień. 1 Bracia, z całego serca pragnę ich zbawienia i modlę się za nimi do Boga. 2 Bo muszę im wydać świadectwo, że pałają żarliwością ku Bogu, nie opartą jednak na pełnym zrozumieniu. 3 Albowiem nie chcąc uznać, że usprawiedliwienie pochodzi od Boga, i uporczywie trzymając się własnej drogi usprawiedliwienia, nie poddali się usprawiedliwieniu pochodzącemu od Boga.
4 A przecież kresem1 Prawa jest Chrystus, dla usprawiedliwienia każdego, kto wierzy. (Rz. 10 1-4)
I wreszcie mamy 11 rozdz., który ma nam otworzyć oczy, że Bóg dopuścił to wszystko co się stało, abyśmy i my – poganie pod względem wybraństwa mogli przyjąć wiarę i w niej zanurzeni, przez łaskę Boga – weszli do chwały zbawionych.
Aby to sobie dobrze przyswoić, weźmy Pismo Święte, odnajdźmy List do Rzymian i pochylmy się nad tymi trzema rozdziałami. I niech one popracują w nas w odniesieniu do fragmentu Ewangelii Łk. 18 9-14
Niech poniższy fragment z Deklaracji będzie dla nas swoistym drogowskazem w drodze ku zbawieniu:
Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich “Nostra aetate”
Kościół Chrystusowy uznaje, iż początki jego wiary i wybrania znajdują się według Bożej tajemnicy zbawienia już u Patriarchów, Mojżesza i Proroków. Wyznaje, że w powołaniu Abrahama zawarte jest również powołanie wszystkich wyznawców Chrystusa, synów owego Patriarchy według wiary, i że wyjście ludu wybranego z ziemi niewoli jest mistyczną zapowiedzią i znakiem zbawienia Kościoła. Przeto nie może Kościół zapomnieć o tym, że za pośrednictwem owego ludu, z którym Bóg w niewypowiedzianym miłosierdziu swoim postanowił zawrzeć Stare Przymierze, otrzymał objawienie Starego Testamentu i karmi się korzeniem dobrej oliwki, w którą wszczepione zostały gałązki dziczki oliwnej narodów. Wierzy bowiem Kościół, ze Chrystus, Pokój nasz, przez krzyż pojednał Żydów i narody i w sobie uczynił je jednością.
Najnowsze komentarze