(wg sługi Bożego bpa Wilhelma Pluty)
Odmów tę modlitwę przed rozmyślaniem:
Panie, Boże mój! Ty jesteś światłem dla ociemniałych i siłą mocnych. Nie ukrywaj przede mną tajemnicy Twego słowa. A gdy pukam do Ciebie, racz mi objawiać Swoje tajemnice.
- Bierz – czytaj –
powoli i uważnie, a staraj się to zdanie wyszukać, które w szczególny sposób do ciebie jest skierowane jako słowo Boże.
- Uważnie rozmyślaj –
o tym, co przeczytałeś, co to słowo może oznaczać, ale i sercem to wykosztuj, co cię szczególnie poruszyło.
- Rozmawiaj z Bogiem –
o tym, co ci w serce zapadło, rozmawiaj jako przyjaciel z Bogiem – przyjacielem.
- Wznieś serce swoje ku Bogu –
odpocznij w Bogu w pokornym oddaniu się Jemu, złóż Bogu hołd, ale natchniony miłością, raduj się Bogiem.
- Idź i czyń –
z rozmyślania zabierz ze sobą to słowo Boże, jakie Pan Bóg sam w szczególny sposób w twoje właśnie serce wypowiedział, a obróć je zawsze w czyn tam, gdzie ci żyć wypada. Nieś sobą miłość, radość, dobroć do ludzi. A tak to słowo Boże stanie się dla ciebie słowem żywota, będziesz i o Bogu świadczyć, gdzie jesteś.
Odmów tę modlitwę po rozmyślaniu:
O Panie, proszę Cię, racz Swoim natchnieniem uprzedzać moje działanie, a Swoją pomocą racz je w dobre ubogacić czyny, abym z Tobą zaczynał każdą moją modlitwę i wszelką moją pracę i z Tobą i w Tobie ją też doskonałą uczynił.
Najnowsze komentarze