Niedziela Palmowa jest świętem rozpoczynającym tzw. Wielki Tydzień – na 7 dni przed Wielkanocą w Kościele Katolickim obchodzi się święto upamiętniające triumfalny wjazd Jezusa do Jerozolimy, kiedy to witano go wiwatami oraz właśnie gałązkami palm. W Biblii palmy symbolizują życie w pełni łaski, ostateczne zwycięstwo Chrystusa i nagrodę w postaci życia wiecznego w niebie.
Dawniej Niedziela Palmowa nazywana była Niedzielą Kwietną. Palmy mają zwykle charakterystyczną formę, a mianowicie są to większe lub mniejsze wiązanki/plecionki, które obowiązkowo w swoim składzie powinny zawierać gałązki drzew zawsze zielonych, co symbolizuje nieśmiertelność oraz gałązek świeżych, dopiero co rozwiniętych – one za to symbolizują cykl odradzania się życia. Wiązanki te zwykle ozdobione są kolorowymi bibułkami, tasiemkami i kwiatkami.
„Symbolika użytych do przygotowania palm materiałów, a przede wszystkim fakt, że zostały poświęcone podczas mszy sprawiają, że tradycja ludowa nadaje im szczególne znaczenie. Niegdyś uważano je za panaceum na wszelkie dolegliwości, miały także chronić od nieszczęść dom, w którym je przechowywano, i zapewniać opiekę Bożą, bezpieczeństwo i pomyślność. Z ułamanych palmowych gałązek składano krzyżyki, które wtykano w ziemię, by zabezpieczały plany przed gradobiciem i klęską nieurodzaju, a pod pierwszą skibę oranego pola wkładane oberwane z palmy kotki bazi. Wrzucano je także do ziarna podczas pierwszego siewu. W czasie burzy wkładano kawałki palm do pieca, by ustrzec się przed uderzeniem pioruna. Aby bydło było zdrowe, uderzano je małą palmą, przekazując w ten sposób zawarte w roślinach siły życiowe. Część palm palono, a uzyskany popiół przechowywano przez rok, aby posypywać nim głowy wiernych w czasie przyszłorocznego Popielca.”
Źródło: „Księga tradycji polskiej. Tradycje i przepisy kulinarne” – wydawnictwo Arkadia
Najnowsze komentarze