Idąc w dalszym ciągu za św. Pawłem, zagłębiamy się w kolejne aspekty życia chrześcijańskiego. Każde spotkanie Kręgu Biblijnego, chociaż oparte głównie tylko na jednym z Listów św. Pawła – Liście do Rzymian, pokazuje nam głębokie bogactwo przekazu i oddziaływania Pisma Świętego na życie każdego wierzącego człowieka, a w tym i na nasze.
Każde kolejne spotkanie pokazuje nam jeszcze jedną ważną rzecz – coraz odważniejsi stajemy się w dzieleniu tym, jak nas dotyka żywe Słowo, którym Bóg z nami się komunikuje.
Jeśli chodzisz na te spotkania – wiesz o czym piszę. Jeśli jeszcze nie udało ci się zdobyć na odwagę – spróbuj. Wspólnotowa atmosfera, wzajemne budowanie, chociaż każdy z nas inaczej odczuwa wpływ tych samych tekstów na siebie, życzliwość, uśmiech, poznanie. Po prostu – miejsce budowania wspólnoty.
Ofiara, pokora i miłość – na te cechy położony był nacisk w dzisiejszym temacie. I dla wielu z nas, kolejny raz stało się jasne, że ideały, do których dążymy są ciągle przed nami. I, że coś, co wydaje się proste, w życiu natrafia na tak wiele przeszkód, że już takie proste w realizacji nie jest.
Dla przykładu w Rz 6. 11-14 św. Paweł pisze: „Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie. Niechże więc grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, poddając was swoim pożądliwościom. Nie oddawajcie też członków waszych jako broń nieprawości na służbę grzechowi, ale oddajcie się na służbę Bogu jako ci, którzy ze śmierci przeszli do życia, i członki wasze oddajcie jako broń sprawiedliwości na służbę Bogu. Albowiem grzech nie powinien nad wami panować, skoro nie jesteście poddani Prawu, lecz łasce”.
W Rz. 12. 1-2 pisze o ofierze: „A zatem proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej(Życie więc chrześcijanina jest jak gdyby nieustanną liturgią ofiarniczą.). Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe.
A w Rz 12. 3 pisze o pokorze: „Mocą bowiem łaski, jaka została mi dana, mówię każdemu z was: Niech nikt nie ma o sobie wyższego mniemania, niż należy, lecz niech sądzi o sobie trzeźwo – według miary, jaką Bóg każdemu w wierze wyznaczył.”
A o miłości pisze w Rz 12. 9-10 „Miłość niech będzie bez obłudy! Miejcie wstręt do złego, podążajcie za dobrem!. W miłości braterskiej nawzajem bądźcie życzliwi! W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie!”.
Wspomagani tekstami z Katechizmu Kościoła Katolickiego mogliśmy wyczytać:
Katechizm Kościoła Katolickiego (udział chrześcijan w potrójnej misji Chr.)
783 Jezus Chrystus jest Tym, którego Ojciec namaścił Duchem Świętym i którego ustanowił „Kapłanem, Prorokiem i Królem”. Cały Lud Bozy uczestniczy w tych trzech funkcjach Chrystusa i ponosi odpowiedzialność za posłanie i służbę, jakie z nich wynikają.
Niech Słowo Boga mówi do nas ciągle i ciągle. I niech nie pozostaje bez owocu. Bo samo w sobie niewiele przyniesie pożytku, ale jeśli w nas się rozwinie i wyda plon obfity – wtedy spełnimy to, po co nas Bóg stworzył.
Krótka modlitwa słowno – śpiewana:
Najnowsze komentarze