Po dwóch latach pandemii, które wprowadziły wiele zmian, także w sferze duchowej, w wyznawaniu naszej wiary, mogliśmy się spotkać już na tej, jakże ważnej w naszej świadomości i tradycji Mszy świętej – Pasterce, osobiście, jednocześnie, bez limitów. I cieszy, że w naszym kościele zarówno ilość nas zgromadzonych, dekoracja świątyni, jak i oprawa liturgiczna były naprawdę wysokie. Cieszy również, że wraca potrzeba wspólnego spotkania podczas Eucharystii. I włączania się w różne posługi, aby przez te drobne gesty, dawać sobie wzajemnie świadectwo, że Chrystus jest i naprawdę rodzi się w nas, abyśmy, jak On, dawali siebie innym.
Oby te święta były momentem, który może w nas być iskrą wciąż na nowo pobudzającą nas do zapalania się w gorliwości głoszenia Dobrej Nowiny i życia w taki sposób, aby osoby, które nas widzą, w naszych postawach widziały Nowonarodzonego cichego Baranka.
Zapraszam do obejrzenia zdjęć z wnętrza naszej świątyni oraz do wysłuchania kazania ks. Proboszcza, Dariusza Orłowskiego.
Najnowsze komentarze