Wakacje to czas urlopów. Wielu z nas wyjedzie w różne miejsca w kraju i za granicą, szukając przede wszystkim kontaktu z żywą naturą. Kościół naucza, że otaczający nas świat jest jedną z dróg prowadzących do poznania Boga. Wielki teolog, św. Tomasz z Akwinu, uznał go nawet za jeden z pięciu dowodów na istnienie Pana ja Boga. Prawdę tą wielokrotnie potwierdza uje Pismo Św. W 13. rozdziale biblijnej Księgi Mądrości czytamy:
Głupi już z z natury są wszyscy ludzie, którzy nie poznali Boga: z dóbr widzialnych że nie zdołali poznać Tego, który jest, patrząc na dzieła nie poznali Twórcy, lecz ogień, wiatr, powietrze chyże, gwiazdy dokoła, wodę burzliwą lub światła niebieskie uznali za bóstwa, które rządzą światem. Jeśli urzeczeni ich pięknem wzięli je za bóstwa – winni byli poznać, o ile wspanialszy jest ich Władca, stworzył je bowiem Twórca piękności; a jeśli ich moc i działanie wprawiły ich w podziw – winni byli z nich poznać, o ile jest potężniejszy Ten, kto je uczynił. Bo z wielkości i piękna stworzeń poznaje się przez podobieństwo ich Stwórcę. Ci jednak na mniejszą zasługują naganę, bo wprawdzie błądzą. ale Boga szukają i pragną Go znaleźć. Obracają się wśród Jego dziel, badają, i ulegają pozorom, bo piękne to, na co patrzą. Ale i oni nie są bez winy jeśli się bowiem zdobyli na tyle wiedzy, by móc ogarnąć wszechświat – jakże nie mogli rychlej znaleźć jego Pana?”.
Podobnie Apostoł Narodów, św. Paweł teolog pisze w liście do Rzymian w rozdziale 1: „To bowiem co o Bogu można poznać. jawne jest wśród nich, gdyż Bóg im to ujawnił. Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty wiekuista Jego potęga oraz bóstwo – stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła, tak że nie mogą się wymówić od winy”.
Pamiętam jakie wrażenie zrobił na mnie widok roztaczający się z Kasprowego Wierchu, gdy pierwszy raz w swoim życiu znalazłem się na jego szczycie. Spontanicznie wyrwał się z mojego serca okrzyk zachwytu nad pięknem tego, co zobaczyłem. Uczucie to pamiętam do dzisiaj, choć minęło już sporo lat od tamtego doświadczenia. Życzę więc wszystkim wypoczywającym na urlopach podobnych niezapomnianych wrażeń. Będąc w czasie wakacji w różnych wspaniałych miejscach i podziwiając piękno otaczającego nas świata warto zdobyć się na refleksję, do której zachęca nas św. Augustyn: ..Zapytaj piękno ziemi, morza, powietrza, które rozprzestrzenia się i rozprasza; zapytaj piękno nieba…. zapytaj wszystko, co istnieje. Wszystko odpowie ci. Spójrz i zauważ jakie to piękne. Piękno tego, co istnieje. jest jakby wyznaniem. Kto uczynił cale to piękno poddane zmianom, jeśli nie Piękny nie podlegający żadnej zmianie?”
Ks. Dariusz Orłowski.
Proboszcz Czerwieńska
Najnowsze komentarze