Po rekolekcjach w Łagowie, niby tacy sami, ale jednak trochę inni. Niewątpliwie, wyjazd do Łagowa spowodował w nas pewną przemianę duchową.

Dzisiejsze spotkanie Kręgu Biblijnego rozpoczęliśmy, jak zwykle, Mszą świętą, a w salce parafialnej – modlitwą. A pierwszym elementem, nie było, jak to mamy w naszej metodzie, wg której prowadzimy nasze spotkania, kontekst historyczny. To było kolejnym punktem. Rozpoczęliśmy od swoistego podsumowania rekolekcji. I tego, jak one w nas popracowały. Co nam dały. W czym nas zmieniły. Cieszy, że coraz mniej w nas jest wycofywania się, a coraz więcej odwagi i chęci do zabierania głosu.

Galaci. Kim byli w czasach św. Pawła mieszkańcy krainy Galackiej? Podczas wsłuchiwania się we wprowadzenie do Listu do Galatów mogliśmy usłyszeć, że Galacja to region w Azji Mniejszej, który w tamtym czasie zamieszkiwali potomkowie Celtów. Że w tym przypadku św. Paweł pisał do szerszego grona odbiorców skupionych w kilku, a może i kilkunastu wspólnotach chrześcijańskich, które sam założył podczas wcześniejszego swojego pobytu w tym regionie. Galaci bardzo chętnie przyjęli Ewangelię głoszoną przez Pawła i, jak pisze on sam w tym liście do nich, dokonała ona w nich gwałtownej i istotnej przemiany w zakresie ich wiary i cudów, które wśród nich się działy. Dlaczego, skoro tak ochoczo i mocno przyjęli wiarę w Jezusa Chrystusa, którą głosił im św. Paweł, doszło do sytuacji, że musiał on reagować pisząc list w tonie bardzo gwałtownym, jak możemy przeczytać Gal 3 1 w różnych tłumaczeniach,

Biblia Warszawska:
O nierozumni Galacjanie! Któż was omamił, was, przed których oczami został wymalowany obraz Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego?


Biblia Tysiąclecia:
O, nierozumni Galaci! Któż was urzekł, was, przed których oczami nakreślono obraz Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego?


Biblia Gdańska:
O głupi Galatowie! Któż was omamił, abyście prawdzie nie byli posłuszni, którym przed oczyma Jezus Chrystus przedtem był wymalowany, i między wami ukrzyżowany?

Problem we wspólnotach galackich pojawił się wraz z przybyciem żydowskich głosicieli innej ewangelii, którzy tak zamieszali wśród chrześcijan tego regionu, że gotowi byli zmienić swoją wiarę, tak, że już (jak ich uczył św. Paweł) nie Jezus Chrystus jest sensem i głównym celem ich wiary, ale przejście przez legalizm Prawa Mojżeszowego, doprowadzi ich do celu jakim jest zbawienie. Czy i teraz, w naszych czasach nie ma wielu wśród nas braci i sióstr, którzy przyjmują na siebie wiele zadań pobożnych, wierząc, że w ilości modlitw, ich systematycznemu odmawianiu, lub poprzez wystarczającą ilość spełnionych uczynków zbawienie przybliży się do nas?

Ufamy, że w trakcie naszych spotkań, poprzez żywe dyskusje, odpowiednio ukierunkowane, i sami dostrzeżemy, że czerpiąc z mądrości Pisma Świętego, przyjmiemy Dobrą Nowinę, że tylko w Jezusie Chrystusie jest zbawienie. Ale też, że będąc ludźmi wolnymi w wierze, będziemy umieli wykonywać pobożne uczynki, nie dlatego, że one nam coś u Boga wyjednają, ale dlatego, że wierząc w Jezusa, wypełnianie uczynków dobrych, budujących i w wolności będzie naszym przejawem utożsamiania sie z Tym, który okazując posłuszeństwo Ojcu, żył i umarł, ale i zmartwychwstał dlatego, że tak mocno umiłował nas – ludzi stworzonych przez Boga – będzie jedyną wewnętrzną potrzebą okazaniu Mu miłości.

Zwróćmy uwagę na poniższe fragmenty Listu do Galatów. Niech one nas prowadzą w naszej codzienności. A na koniec spróbujmy wejść w relację ze słowem Bożym korzystając z metody skrutacji, którą otrzymaliśmy na kartkach wychodząc od Gal 3 1-5

Gal 1 6-9Nadziwić się nie mogę, że od Tego, który was łaską Chrystusa powołał, tak szybko chcecie przejść do innej Ewangelii. Innej jednak Ewangelii nie ma: są tylko jacyś ludzie, którzy sieją wśród was zamęt i którzy chcieliby przekręcić Ewangelię Chrystusową. Ale gdybyśmy nawet my lub anioł z nieba głosił wam Ewangelię różną od tej, którą wam głosiliśmy – niech będzie przeklęty! Już to przedtem powiedzieliśmy, a teraz jeszcze mówię: Gdyby wam kto głosił Ewangelię różną od tej, którą [od nas] otrzymaliście – niech będzie przeklęty!

Gal 2 15-21 15 My jesteśmy Żydami z urodzenia, a nie pogrążonymi w grzechach poganami. 16 A jednak przeświadczeni, że człowiek osiąga usprawiedliwienie nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, lecz jedynie przez wiarę w Jezusa Chrystusa, my właśnie uwierzyliśmy w Chrystusa Jezusa, by osiągnąć usprawiedliwienie z wiary w Chrystusa, a nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, jako że przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków nikt nie osiągnie usprawiedliwienia 17 A jeżeli to, że szukamy usprawiedliwienia w Chrystusie, poczytuje się nam za grzech, to i Chrystusa należałoby uznać za sprawcę grzechu9. A to jest niemożliwe. 18  A przecież wykazuję, że sam przestępuję [Prawo], gdy na nowo stawiam to, co uprzednio zburzyłem. 19 Tymczasem ja dla Prawa umarłem przez Prawo, aby żyć dla Boga: razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. 20 Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. 21 Nie mogę odrzucić łaski danej przez Boga. Jeżeli zaś usprawiedliwienie dokonuje się przez Prawo, to Chrystus umarł na darmo.

Gal 3 1-5 O, nierozumni Galaci! Któż was urzekł, was, przed których oczami nakreślono obraz Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego? Tego jednego chciałbym się od was dowiedzieć, czy Ducha otrzymaliście na skutek wypełnienia Prawa za pomocą uczynków, czy też stąd, że daliście posłuch wierze?1 Czyż jesteście aż tak nierozumni, że zacząwszy duchem, chcecie teraz kończyć ciałem? Czyż tak wielkich rzeczy doznaliście3 na próżno? A byłoby to rzeczywiście na próżno. Czy Ten, który udziela wam Ducha i działa cuda wśród was, [czyni to] dlatego, że wypełniacie Prawo za pomocą uczynków, czy też dlatego, że dajecie posłuch wierze?

Gal 5 13-26 13 Wy zatem, bracia, powołani zostaliście do wolności. Tylko nie bierzcie tej wolności jako zachęty do hołdowania ciału, wręcz przeciwnie, miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie! 14 Bo całe Prawo wypełnia się w tym jednym nakazie: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego315 A jeśli u was jeden drugiego kąsa i pożera, baczcie, byście się wzajemnie nie zjedli.
16 Oto, czego uczę: postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. 17 Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało, i stąd nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie. 18 Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie znajdziecie się w niewoli Prawa.
19 Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, 20 uprawianie bałwochwalstwa, czary, nienawiść, spór, zawiść, wzburzenie, niewłaściwa pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, 21 zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą.
22 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, 23 łagodność, opanowanie. Przeciw takim [cnotom] nie ma Prawa
24 A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. 25 Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy. 26 Nie szukajmy próżnej chwały, jedni drugich drażniąc i wzajemnie sobie zazdroszcząc.

Galeria