Spotkania z Biblią w ramach tegorocznego cyklu dotarły do tzw. listów pasterskich. Św. Paweł napisał ich trzy: dwa do Tymoteusza i jeden do Tytusa. Dzisiaj, po listach pisanych do wspólnot mogliśmy wejść w inną formę listu – Apostoł Paweł napisał list do pasterza wspólnoty w Efezie – Tymoteusza. Zarówno inna forma jak i inny przekaz jest dla nas – dzisiejszych odbiorców nie tylko zaskakujący, ale przede wszystkim ważny.
Przyjmując słowo, jako Słowo Boga – z innym nastawieniem możemy przyjmować treści, w które ten List jest bogaty, 1 List do Tymoteusza przynosi najpełniejsze i najbardziej jednoznaczne zalecenia dotyczące organizacji Kościoła i kościelnego przywództwa, jakie możemy znaleźć w Biblii. Są wśród nich fragmenty poświęcone właściwemu zachowaniu podczas nabożeństw, opis cech, jakie powinny charakteryzować biskupa i diakona, a także zasady dyscypliny kościelnej. Paweł udziela Tymoteuszowi tych jakże praktycznych wskazówek, by uświadomić młodemu duszpasterzowi wagę czystości, jaka powinna cechować chrześcijańskiego przywódcę i zgromadzenia odbywające się pod jego kierunkiem.
Niewątpliwą zaletą Tymoteusza był jego młody wiek i, co się z tym wiąże, nieprzebrane zasoby energii i sił potrzebnych, by służyć ludziom. Z drugiej strony, jego młodość była źródłem problemów w relacjach ze starszymi wiekiem chrześcijanami, niezbyt chętnymi, by zaakceptować w roli przywódcy osobę – z racji wieku – pozbawioną odpowiedniej wiedzy i doświadczenia. Dlatego dla Pawła tak ważne było, żeby Tymoteusz stał się przykładem konsekwentnej wiary i wrażliwego sumienia, żeby, korzystając z darów duchowych udzielonych mu przez Boga, potrafił wznieść się ponad kierowane pod jego adresem zarzuty (1 Tm 4,12-16).
Paweł zdawał sobie sprawę, że dla młodego człowieka, jakim był Tymoteusz, będzie to wielkim wyzwaniem. Dlatego dwukrotnie zachęca go do „dobrej walki” (1 Tm 1,18; 6,12), w której niezbędne są wytrwałość, odporność i jasno wytyczone cele.
Przywódcy Kościoła odgrywają ważną rolę – ich zadaniem jest, by wierni nad którymi sprawują pieczę wzrastali duchowo. Wszyscy wiemy, jak istotne jest ich miejsce w Kościele oraz w życiu poszczególnych, tworzących go ludzi, jednak 1 List do Tymoteusza pomaga nam pełniej zrozumieć rolę przywódcy w kościelnej społeczności. Paweł, poruszając w swym liście kwestie istotne dla Tymoteusza, daje nam pewien wzorzec, z którego mogą korzystać w swej posłudze również i nasi przywódcy.
A jak to wygląda u nas? Popatrzmy wokół i zadajmy sobie pytania. Może takie, jakie miał Tymoteusz. Czy odnajdujemy się odpowiedzialnymi w naszej wierze? Czy ta wiara buduje innych – szczególnie tych, dla których jesteśmy (lub powinniśmy być) wzorami do naśladowania. Czy jesteśmy w stanie napominać z miłością, czy może, wręcz przeciwnie, bardziej zależy nam na przekonaniu (zmuszeniu) innych do wiary. Takiej, jaką my mamy. Dla każdego z nas 1 Tm może być cenną wskazówką jak postępować. Ale też jak nie postępować.
Niech te trzy (a jest ich wiele więcej) poniższe fragmenty popracują w nas do następnego spotkania Kręgu:
„Chrystus Jezus przyszedł na świat zbawić grzeszników” 1,15-16
„Wielkim zaś zyskiem jest pobożność wraz z poprzestawaniem na tym, co wystarczy” 6,6
„Korzeniem wszelkiego zła jest chciwość pieniędzy” 6,10
Najnowsze komentarze