KWIECIEŃ
POZDROWIENIE LUDU I WSTĘPNA ZACHĘTA
Po ucałowaniu ołtarza kapłan przewodniczenia (a więc udaje się na miejsce nie pozostaje przy ołtarzu, ani nie podchodzi do ambony!) . Tam po śpiewie na wejście wykonuje znak krzyża, który przypomina, że zgromadzeni w świątyni na celebrację Mszy świętej są ochrzczeni w imię Trójcy Świętej, która w nas mieszka. Następnie zwraca się do zgromadzonych słowami: „Pan z Wami”, oznajmiając im obecność Chrystusa Zmartwychwstałego we wspólnocie. Odpowiedź wiernych: „I z duchem twoim” jest wyrazem wiary w obecność Chrystusa w osobie celebransa. Z tego faktu wynikają dwie przesłanki: po pierwsze, obecność Chrystusa czyni z pojedynczych osób zebranych w Koś ciele jedno Ciało, lud Boży oraz druga, że Chrystus jest obecny w osobie celebransa (KL nr 7).
Pamiętaj:
Niekiedy zauważa się brak słowa wstępnego albo jest ono bardzo banalne, np.: „Dziś uroczystość…, przeprośmy Boga…” albo łączenie go z aktem pokuty (tak może być w Wielkim Poście, ale też nie zawsze). Słyszy się również często to samo pozdrowienie wstępne i ten sam akt pokuty. Wprowadzenie nie powinno uprzedzać czytań mszalnych, zapowiadając, co w nich usłyszymy. Jest na to odpowiednie miejsce w liturgii słowa. Trzeba zatem pozwolić, aby pierwszy przemówił Bóg, bo tylko wtedy to słowo ma moc. Nagminne jest nieodmienianie nazwisk przy podawaniu intencji mszalnych. Jest to nie tylko błąd gramatyczny, ale i brzmi dziwacznie, np.: „modlimy się w intencji odzyskania zdrowia przez Jana Nowak”, itp. ANAMNESIS 104. Biuletyn Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski. s. 89n2
KWIECIEŃ 2022
Intencje Apostolstwa Modlitwy
Za pracowników służby zdrowia Módlmy się, aby zaangażowanie pracowników służby zdrowia w opiekę nad osobami chorymi i starszymi, szczególnie w krajach najuboższych, było wspierane przez rządy i lokalne wspólnoty.
Najnowsze komentarze