MARZEC
ŚPIEW NA WEJŚCIE I PROCESJA
Początkiem Mszy świętej jest procesja na wejście, której towarzyszy śpiew zgromadzenia. Funkcja śpiewu na wejście jest podwójna: służy on z jednej strony zawiązaniu wspólnoty między obecnymi na liturgii wiernymi, z drugiej zaś wprowadzeniu w treść obchodu danego dnia. Aby był on modlitwą, wszyscy powinni włączyć się w śpiew.
W czasie śpiewu odbywa się procesja, której symbolika nawiązuje do uobecnienia się Chrystusa pośród uczniów zgromadzonych w Jego imię i pielgrzymujących na ostateczne z Nim spotkanie. Wonne kadzidło (jeżeli się je używa), krzyż procesyjny, zapalone świece, uniesiona ku górze w rękach diakona albo lektora księga Ewangelii, to znaki obecności samego Chrystusa i okazywanej Mu czci. Jego osobowym znakiem jest sam celebrans, na powitanie którego wierni wstają. Ponieważ w czasie tej procesji cała uwaga skupia się na Chrystusie, przepis trzeciego wydania mszału (por. OWMR nr 274) stanowi, iż uczestnicy procesji nie przyklękają przed tabernakulum z Najświętszym Sakramentem, jeśli wypada im przed nim przechodzić w drodze z zakrystii do prezbiterium. Czynią to dopiero po przyjściu do prezbiterium, jeśli tabernakulum jest tam usytuowane. Zgodnie z tym samym przepisem (por. OWMR nr 274) ani kapłan, ani usługujący nie przyklękają przed Sanctissimum, gdy w czasie Mszy świętej będą zmuszeni przechodzić z jednej na drugą stronę prezbiterium.
PAMIĘTAJ: Niewłaściwe jest rozpoczynanie liturgii mszalnej od ołtarza znakiem krzyża, po którym są przemówienia świeckie. Korzystniej jest, aby tego rodzaju przemówienia nie wprowadzać do Mszy świętej, wykonując je przed znakiem krzyża rozpoczynającym liturgię mszalną. Błędem jest brak śpiewu i nie odczytanie antyfony na wejście (por. OWMR nr 48) przez celebransa lub czytanie jej za późno.
ANAMNESIS 104. Biuletyn Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski. s. 87n
Intencje Apostolstwa Modlitwy
O chrześcijańską odpowiedź na wyzwania bioetyczne
Módlmy się, abyśmy my, chrześcijanie, w obliczu nowych wyzwań bioetycznych wspierali zawsze ochronę życia modlitwą i działaniami społecznymi.
Okres Wielkiego Postu trwa od Środy Popielcowej do Mszy świętej Wieczerzy Pańskiej wyłącznie.
Wskazania na Wielki Post
1. Okres Wielkiego Postu ma za cel przygotowanie wiernych do obchodu Paschy: liturgia wielkopostna bowiem przygotowuje zarówno katechumenów przez różne stopnie inicjacji chrześcijańskiej, jak i wiernych, którzy przypominają sobie swój własny chrzest i czynią pokutę, do obchodów Misterium Paschalnego (ONRLK 27). Tak więc okres ten ma charakter chrzcielny i pokutny.
2. We wszystkich oficjach (tak ferialnych jak i świątecznych) od Środy Popielcowej do Wigilii Paschalnej opuszcza się Alleluja.
3. We Mszy św. zamiast Alleluja śpiewa się Chwała Tobie Słowo Boże albo Chwała Tobie Królu wieków. Opuszcza się występujące Alleluja.
4. W Mszach codziennych końcowe błogosławieństwo mszalne można poprzedzić „Modlitwą nad ludem” (połączoną z wyciągnięciem rąk nad wiernymi).
5. Niedozwolone są Msze żałobne codzienne.
6. Nie przyozdabia się ołtarzy kwiatami, za wyjątkiem świąt, uroczystości i IV Niedzieli Wielkiego Postu.
7. Jeżeli w danym dniu powszednim Wielkiego Postu kalendarz przewiduje wspomnienie jakiegoś Świętego, wówczas odprawia się Mszę i oficjum wielkopostne, można jednak wspomnienie to potraktować jako dowolne i wziąć jego kolektę, a resztę oficjum z Wielkiego Postu.
8. W niedziele Wielkiego Postu po południu odprawia się Gorzkie Żale. W żadnym razie nie wolno tego nabożeństwa odprawiać w czasie Mszy świętej. Winno ono Mszę świętą poprzedzać lub po niej następować. Przy wystawieniu Najśw. Sakramentu w monstrancji należy zawsze używać kadzidła.
9. Za udział w nabożeństwie Gorzkich Żali w Wielkim Poście oraz za odprawienie Drogi Krzyżowej (każdego dnia w roku) można uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami (por. WO nad. 98, 13 nr 2).
10. Za odmówienie modlitwy: „Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu” po Komunii św., przed wizerunkiem Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego, można uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami w każdy piątek Wielkiego Postu i w Wielki Piątek; por. WO nad. 8 § 1 nr 2.
11. W kościele zachowuje się fakultatywny zwyczaj zasłaniania krzyży od soboty przed V Niedzielą Wielkiego Postu do Wielkiego Piątku. Krzyż okrywa się zasłoną fioletową lub czerwoną, zgodnie z tym, co jest powiedziane w Liscie okólnym o przygotowaniu i obchodzeniu Świąt Paschalnych, (LśP) nr 57.
12. W czasie nabożeństwa Gorzkich Żali oraz Drogi Krzyżowej należy użyć czerwonego koloru liturgicznego.
Wskazania na Środę Popielcową
13. We Mszy świętej, z którą łączy się błogosławieństwo popiołu i posypanie głów wiernych, opuszcza się akt pokuty.
14. Błogosławieństwo popiołu odbywa się po homilii mszalnej. Pobłogosławienia popiołu i posypania dokonuje ten sam kapłan.
15. Celebransowi posypuje głowę inny kapłan. W razie nieobecności innego kapłana sam celebrans, zwrócony w stronę ołtarza i pochylony nic nie mówiąc, posypuje sobie głowę popiołem.
16. Przy posypywaniu głów popiołem można stosować formułę; „Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz” albo: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”.
17. Pobłogosławienie popiołu może się odbyć podczas każdej Mszy świętej z udziałem wiernych.
18. W kościołach, w których jest tylko jedna Msza święta i odbywa się błogosławieństwo popiołu, nie jest dozwolona Msza pogrzebowa.
19. Środa Popielcowa jest obowiązującym dniem pokuty, który należy zachować w całym Kościele, dlatego zachowujemy post ścisły (obowiązuje od 18 – do 60 lat) oraz post jakościowy (czyli bezmięsny – od 14-go roku życia [nazywany także wstrzemięźliwością lub abstynencją]).
20. Jałmużna postna. Należy ją przesłać do Kurii Diecezjalnej.
Uwaga! Podobnie jak w roku ubiegłym należy zapoznać się ze szczegółowymi zasadami celebracji liturgicznej związanymi z pandemią.
Najnowsze komentarze