MAJ

CZYTANIA MSZALNE

Czytania z Pisma Świętego oraz śpiewy wykonywane między nimi stanowią główną część liturgii słowa. Homilia, wyznanie wiary i Modlitwa wiernych to rozwinięcie i zakończenie liturgii (por. OWMR nr 55) . Liturgia słowa ma strukturę dialogu przymierza: Bóg przemawia do swego l udu, objawia mu tajemnice zbawienia i karmi swój lud chlebem słowa (por. Pwt 8, 3; Mt 3, 4). Chrystus, obecny w słowie, głosi Dobrą Nowinę (por. KL nr 333; OWMR nr 55). OWMR nr 56 usilnie wzywa: „Liturgię słowa należy sprawować tak, aby sprzyjała medytacji . Dlatego trzeba unikać jakiegokolwiek pośpiechu, który utrudniałby skupienie” . Tej medytacji winny sprzyjać krótkie chwile tzw. milczenia medytacyjnego. Ludzie wiary nie mogą poprzestać tylko na słuchaniu czytań, ponieważ słowo Boże jest dla wiernych wezwaniem. Bóg oczekuje, że człowiek usłyszane i przemyślane słowo zrealizuje w swoim życiu poprzez indywidualną odpowiedź. OWMR (por. nr 45, 56) wskazuje na milczenie, które powinno mieć miejsce po pierwszym i drugim czytaniu oraz po homilii. W tych chwilach milczenia słowo Boże przez moc Ducha Świętego przenika do serca człowieka, powodując jego modlitewną odpowiedź (por. OWMR nr 56) i wzywając do dialogu między Stwórcą a stworzeniem. „Milczenie to daje możność wsłuchania się w głos Ducha Świętego przemawiaj ącego do serca” . Ono warunkuje przyjęcie i działanie słowa oraz wyzwala gotowość oddania się Bogu w Modlitwie eucharystycznej, jak i przyjęcie daru w uczcie paschalnej.

Pamiętaj: Czytania można poprzedzić krótkim komentarzem. Godność słowa Bożego wymaga, aby czytający posługiwał się zawsze Lekcjonarzem mszalnym, a nie kartką z tekstem czytania. Z zasady czytania powinni wykonywać przygotowani do tego lektorzy dorośli, również we Mszach świętych z udziałem dzieci. Po odczytaniu lektor, w czasie wypowiadania aklamacji: „Oto słowo Boże”, nie unosi Lekcjonarza i nie ukazuje go wiernym. Niewskazane jest, aby lektorami były małe dzieci; można podać przykład chłopca, ledwo widocznego zza ambonki i czytającego cienkim głosikiem: „Niewiastę mężną któż…”

Czytanie przez jednego lektora obydwu czytań, psalmu i wprowadzenia, gdy lektorów jest więcej, nie należy do dobrych praktyk. Trzeba też uczyć lektorów, iż proklamowane słowo Boga nie jest wyłącznie do odczytania, lecz także powinno rozbudzać i kształtować ich wiarę (zob. Rz 10, 4 ANAMNESIS21) 105. Biuletyn Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski. s. 62n

Intencje Apostolstwa Modlitwy

O wiarę dla młodych

Módlmy się, aby ludzie młodzi, powołani do pełni życia, odkryli w Maryi wzór słuchania, głębię rozeznawania, odwagę wiary oraz poświęcenie się służbie.

Wskazania na miesiąc maj Od 1 do 31 maja włącznie we wszystkich kościołach oraz kaplicach nabożeństwo majowe. Nabożeństwa majowego nie można włączać w celebrowanie Mszy św. Należy je odprawić przed lub po Mszy świętej (zob. Agenda liturgiczna s. 351; por. s. 342, [Opole 2013] 351). Jeżeli podczas nabożeństwa majowego udziela się Komunii św., czynimy to po czytance lub kazaniu, aby przygotować wiernych do przyjęcia Ciała Pańskiego. Przy wystawieniu Najśw. Sakramentu w monstrancji należy zawsze używać kadzidła (KKTE nr 61, zob. także CB 1120).