• 1540-1550
  • kwatera tryptyku w kościele św. Idziego w Tarczku, woj. świętokrzyskie

Zdjęte z krzyża ciało leży w całunie, podtrzymywane przez Jana, który ociera z krwi twarz Jezusa. Na czole widoczny jest krwawy ślad po koronie cierniowej. Zastygłą krew dostrzec można  także na szyi i wokół rany na prawym boku. Nad zwłokami klęczy Maryja w białej szacie, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Za Maryją widoczne są kolejne postacie, które Biblia wymienia jako zajmujące się pogrzebem Chrystusa: Maria Magdalena, ubrana zgodnie z modą panującą w czasie powstania obrazu, trzymająca w dłoniach swój podstawowy atrybut – naczynie na wonności, oraz Józef z Arymatei i Nikodem.

Naczynie z wonnościami, którymi zostanie namaszczone ciało Jezusa, ma wymiar głęboko symboliczny. Według Ewangelii Jana Nikodem przyniósł w tym celu „około stu funtów mieszaniny mirry i aloesu” (J 19,39), które to składniki według Prawa Mojżeszowego zawierał olej służący do namaszczenia Arki Przymierza i sprzętów znajdujących się w świętym Przybytku. Namaszczenie Chrystusa olejami było uświęceniem jego ciała i oddaniem mu należytej czci. W ten sposób przygotowane ciało Odkupiciela stawało się najświętszą ofiarą złożoną Bogu.

Biblia w malarstwie polskim, wyd. Dragon. str. 266-267