Aktualności

I już po raz ostatni w tym roku grupa pielgrzymów z Czerwieńska, Nietkowa, Lasek, Łężycy, Zielonej Góry i Przylepu wyruszyła spod plebanii w Czerwieńsku do kościoła w Łężycy, aby tam pokłonić się Maryi podczas comiesięcznego nabożeństwa fatimskiego. Prowadzeni przez ks. Zygmunta Zimnawoda, w sprzyjającej pogodzie zewnętrznej i tej wewnętrznej – pogodzie ducha – prowadząc rozmowy i śpiewając na chwałę Pana szczęśliwie dotarliśmy na miejsce. A tam, już tradycyjnie, zaczęliśmy Mszą św., po której odmówiliśmy Różaniec, przeplatany śpiewem prowadzonym przez miejscowy chór i zakończyliśmy procesją wokół kościoła i odśpiewaniem Apelu Jasnogórskiego.

Ks. Zygmunt na zakończenie podziękował wszystkim, którzy znaleźli czas, aby przez te wszystkie miesiące ofiarować swój czas i poświęcić kilka godzin na takie zjednoczenie się we wspólnocie ponadparafialnej i przez swoje świadectwo dać się rozpoznawać jako świadkowie wiary dla wzajemnego zbudowania i pokazania innym, że tak można. I już dzisiaj zaprosił wszystkich, na maj przyszłego roku, abyśmy znaleźli czas i czuli się zaproszeni do wielbienia Boga i Maryi. A po zakończonym nabożeństwie – mamy zaproszenie na odpustowy poczęstunek.

Zapraszamy do Galerii

A także do odsłuchania, a może ponownego przeżycia dzisiejszego nabożeństwa. Propagujmy to wśród naszych znajomych, w rodzinach… Może ktoś słuchając tego, poczuje się dotknięty i poruszony – a to może być przyczynkiem wybrania się na kolejne nabożeństwo.

Październik – miesiącem różańca św.

Wielkie znaczenie dla rozwoju życia duchowego posiada modlitwa. Tymczasem wiele osób wierzących ma z nią duże trudności. Ich przyczyny są wielorakie: wszechobecność nowoczesnych środków komunikacji, zbytni aktywizm powodujący notoryczny brak czasu oraz otaczający nas hałas. To wszystko rodzi nieporadność współczesnego człowieka w dziedzinie życia nadprzyrodzonego. Już Apostołowie podglądając na modlitwie Jezusa zwrócili się do Niego z prośbą: „Panie naucz nas modlić si” (Łk 11,1). Co więc zaproponować tym, którzy odczuwają potrzebę pogłębienia swojego życia wewnętrznego? Z pomocą przychodzi nam Kościół wykorzystując swoje ponad dwutysiącletnie doświadczenie. W miesiącu październiku proponuje nam sięgnięcie do modlitwy różańcowej. Dlaczego akurat tej? „Różaniec jest zarówno modlitwą ust, rozumu i serca” – tak powiedziała błogosławiona Paulina Jaricot (1799 – 1862) założycielka Żywego Różańca. Ust – bo posługujemy się w niej znanymi nam tekstami: modlitwy Pańskiej ”Ojcze nasz”, pozdrowienia anielskiego „Zdrowaś Mario” oraz modlitwy do Trójcy Świętej „Chwała Ojcu”; rozumu – bo odmawiając różaniec mamy rozmyślać nad poszczególnymi tajemnicami zbawczymi z życia Jezusa i Maryi; serca – bo w czasie tej modlitwy mamy się jednoczyć z Bogiem przez wstawiennictwo Matki Bożej. „Od mych lat młodzieńczych modlitwa ta miała ważne miejsce w moim życiu duchowym. Różaniec towarzyszył mi w chwilach radości i doświadczenia. Zawierzyłem mu wiele trosk. Dzięki niemu zawsze doznawałem otuchy. To modlitwa, którą bardzo ukochałem. Przedziwna modlitwa! Przedziwna w swej prostocie i głębi zarazem”. Te słowa osobistego świadectwa św. Jana Pawła II otwierają jego „List o różańcu”, w którym do wielowiekowej tradycji tej modlitwy dołączył nowe tajemnice – światła. W liście tym papież, przypominając dokumenty swoich poprzedników, ukazał świeżość i aktualność tej modlitwy, która „choć posiada charakter Maryjny, to jest modlitwą o sercu chrystologicznym”; modlitwą, która „pulsuje życiem ludzkim”. Podał też powody, które sprawiają, że należy przypomnieć o aktualności modlitwy różańcowej, a jest to pilna potrzeba wołania do Boga o dar pokoju oraz równie pilna potrzeba wysiłków i modlitwy za rodzinę. Jest jeszcze jeden powód, dla którego warto sięgnąć i odkryć wartość modlitwy różańcowej. Jest nim wyniesienie na ołtarze Pauliny Jaricot. Wydarzenie to miało miejsce w Lyonie 22 maja bieżącego roku. Błogosławiona Paulina poprzez założenie Stowarzyszenia Żywego Różańca bardzo przyczyniła się do rozpowszechnienia się modlitwy różańcowej. Dzisiaj wspólnoty Żywego Różańca są obecne chyba w każdej polskiej parafii, a jak napisała bł. Paulina „wszędzie tam, gdzie się tworzą można zauważyć umacnianie się dobra i rozwój cnót”. Zachęcam gorąco do praktykowania modlitwy różańcowej. W Czerwieńsku nabożeństwa różańcowe w październiku w kościele pw. św. Wojciecha codziennie w dni powszednie o godz. 17.30, w niedzielę o godz. 18.30.

Ks. Dariusz Orłowski

Jak osiągamy zbawienie?
,,W jaki zatem sposób można przyjąć zbawienie? Otóż zbawienie można przyjąć tylko w jeden sposób: przez wiarę. Uwierzyć to znaczy przyjąć zbawienie. Gdy człowiek uwierzy, to wtedy przyjmuje dane mu zbawienie. Wierzę i koniec! I kiedy człowiek uwierzy, wtedy już jest zbawiony. Człowiek może więc przyjąć zbawienie tylko przez wiarę, bo wiara jest przyjęciem Boga, który w Chrystusie przychodzi do człowieka, by go zbawić”. (ks. Franciszek Blachnicki)

Kto z nas nie chce być zbawiony? Czy zbawienie nam się należy za darmo? A może musimy je sobie wypracować? A, w ogóle, czy ono jest pewne?

Takie i inne pytania padały podczas dzisiejszego spotkania Kręgu. Wychodząc od Listu do Rzymian św. Pawła Apostoła, próbowaliśmy stawiać różne pytania, które nas nurtują. I próbowaliśmy znajdować na nie odpowiedzi w skrutacji Pisma Świętego i innych materiałach. Przede wszystkim pomocą dla nas jest Katechizm Kościoła Katolickiego.

1037 Bóg nie przeznacza nikogo do piekła; dokonuje się to przez dobrowolne odwrócenie się od Boga (grzech śmiertelny) i trwanie w nim aż do końca życia. W liturgii eucharystycznej i w codziennych modlitwach swoich wiernych Kościół błaga o miłosierdzie Boga, który nie chce „niektórych zgubić, ale wszystkich doprowadzić do nawrócenia” (2 P 3,9):

Wędrując ze św. Pawłem przez karty Słowa Bożego ciągle na nowo musimy umacniać się na drodze do zbawienia. Bóg, w Swej mądrości, dał nam Pismo Święte, w którym jest wszystko czego potrzebujemy. A po to, aby łatwiej było przyjąć ten pokarm, daje nam różne pomoce w postaci innych ludzi lub sytuacji.

Z Katechizmu Kościoła Katolickiego
144 Być posłusznym (ob-audire) w wierze oznacza poddać się w sposób wolny usłyszanemu słowu, ponieważ jego prawda została zagwarantowana przez Boga, który jest samą Prawdą. Wzorem tego posłuszeństwa, proponowanym nam przez Pismo święte, jest Abraham. Dziewica Maryja jest jego najdoskonalszym urzeczywistnieniem.

Zwróćmy uwagę, czy nasza wiara w Boga, jest na pewno wiarą w Boga, czy może w człowieka, który mówi o Bogu. Niech nam pewną pomocą w tym rozróżnieniu będzie Góra Synaj. Naród wybrany szedł prowadzony z Egiptu do Ziemi Obiecanej przez samego Boga, Oni wiedzieli, że chociaż kieruje nimi Mojżesz, to Bóg jest z nimi i ich prowadzi. Ale zobaczmy co się stało przy Górze Synaj. Mojżesz poszedł i długo nie wracał. I co zrobili ci, którzy jeszcze niedawno wielbili Boga – odwrócili się od Niego, myśląc, że stracili Mojżesza. Zrobili sobie swojego błyszczącego bożka, bo potrzebowali widzialnego znaku. A my? Za kim lub czym idziemy? Czy trwamy w wierze w Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego? Czy idziemy za super komentatorami lub innymi widzialnymi znakami?

Trwajmy w wierze w Jedynego Boga i Jego obietnicę, którą wypowiedział przez Jezusa: „W domu Ojca Mego jest mieszkań wiele, Idę je wam przygotować” (J 14,1). I niech ostatnie zdanie z poniższego fragmentu będzie naszym udziałem:

Katechizm Kościoła Katolickiego
161 Wiara w Jezusa Chrystusa i w Tego, który Go posłał dla naszego zbawienia, jest konieczna do zbawienia. „Ponieważ «bez wiary… nie można podobać się Bogu» (Hbr 11, 6) i dojść do udziału w Jego synostwie, nikt nie może być bez niej usprawiedliwiony ani nie otrzyma życia wiecznego, jeśli nie <<wytrwa w niej do końca» (Mt 10, 22; 24, 13)”.

Galeria

Dzisiaj rozpoczął się październik. Jest to miesiac szczególnie poświęcony Maryi – naszej Matce Różańcowej. Jak co roku, członkowie Żywego Różańca zjeżdżają się do Rokitna, aby tam pokłonić się Tej, którą czcimy odmawiając tajemnice różańcowe.

Z naszej parafii również przybyła do sanktuarium liczna delegacja, aby we wspólnocie stać się ważnym jej ogniwem.

Dzisiejszego wieczoru w kościele w Nietkowie odbył się pierwszy z cyklu planowanych wydarzeń pod nazwą Wieczór Uwielbienia. Dzięki inicjatywie ks. Proboszcza – Dariusza Orłowskiego, wspartego przez parafialną grupę doradczą – szybko plan został zrealizowany. I jak mogli przekonać się ci wszyscy, którzy byli podczas tej modlitwy w kościele w Nietkowie, był to czas głębokiego zjednoczenia z Jezusem. Czas zanurzenia w Duchu Świętym. A dzięki Scholi z Wilkanowa, oprawa muzyczna jeszcze bardziej uwydatniła uczucie podniosłości chwili.

Śpiew przeplatany spontaniczną modlitwą uwielbienia Boga, Dziękczynienie za wszystko, co od Niego otrzymujemy. Błogosławieństwo przechodzącym Jezusem w Najświętszym Sakramencie. I na koniec możliwość dotknięcia się Jego szat, na podobieństwo kobiety cierpiącej na krwotok, o której była mowa w odczytanej dzisiaj Ewangelii.

Tego wszystkiego mogliśmy doświadczyć dzisiaj. Za miesiąc drugi Wieczór Uwielbienia. Tym razem w Czerwieńsku, gdyż taki jest plan, aby te nabożeństwa było naprzemiennie w obu kościołach naszej parafii.

Już teraz zapraszamy Cię – przyjdź i daj się dotknąć Duchowi Świętemu. On czeka…

Poniżej prezentujemy link do Galerii, gdzie zamieszczamy zdjęcia z dzisiejszego nabożeństwa oraz plik mp3 do odsłuchania śpiewów i modlitw na początek. A na naszym kanale na YouTube zamieszczamy filmy, które mamy nadzieję – zachęcą szeroką rzeszę parafian do takiego planowania czasu, aby być jak najczęściej na spotkaniu z Bogiem w jednej z naszych świątyń.

Galeria

Słuchaj wstęp:

Słuchaj pieśni i modlitwy na rozpoczęcie:

Poniżej linki do filmów na parafialnym kanale YouTube (będą aktywne, jak zakończy się transfer)

Pierwszy Wieczór Uwielbienia – uwielbienie

Pierwszy Wieczór Uwielbienia – dziękczynienie

Pierwszy Wieczór Uwielbienia – uwielbienie2

Pierwszy Wieczór Uwielbienia – Słowo na życie w wierze

Pierwszy Wieczór Uwielbienia – błogosławieństwo z dotknięciem

Kontynuujemy pogłębianie znajomości Pisma Świętego i podczas tego cyklu spotkań Kręgu Biblijnego wychodząc od Listu św. Pawła do Rzymian, wędrujemy przez Słowo Boga, które jest nam dane, a które dzisiaj poprowadziło nas do ukazania Chwały nieba, jako celu życia chrześcijańskiego.

Głębia Biblii, poparta Tradycją wyrażoną w Katechizmie Kościoła Katolickiego, coraz dobitniej i pełniej pokazuje tym wszystkim, którzy chcą Bogu ofiarować swój czas i chęć wchodzenia w tajemnice zawarte w Jego Słowie, że Bóg jest żywy i prowadzi nas do zbawienia.

Pozwala nam się odkryć w Jezusie, który jest Drogą, Prawdą i Życiem. Pozwala nam się odnaleźć w wierze, nadziei i miłości. Bo tylko człowiek WIERZĄCY całym sobą, że jest jeden Bóg, może mieć NADZIEJĘ, że żyjąc tu, w tym świecie, ma zapewnione przez Jezusa mieszkanie w przyszłym życiu, które nie jest czymś wydumanym, jakąś bajeczką dla grzecznych dzieci – ale realnym celem, do którego możemy dotrzeć tylko poprzez MIŁOŚĆ, którą daje nam Ojciec, przez Syna w Duchu Świętym.

Niech słowa znanej piosenki, pomogą nam odnaleźć się wzajemnie. Może też podczas spotkań Kręgu Biblijnego.

Jak zapowiadał ks. proboszcz wychodząc naprzeciw potrzebom naszej parafii w zakresie śpiewów Psalmów podczas Mszy św., w salce przy plebanii odbyły się warsztaty kantorów. Na apel ks. Dariusza odpowiedziało kilka osób, które pod czujnym uchem Kornelii Pukackiej zostały wprowadzane w tajniki tej niełatwej, ale bardzo ważnej, służby w kościele.

Mamy nadzieję, że ta forma będzie się umacniała i Psalmy podczas sprawowania Eucharystii będą tylko śpiewane, jak powinno być.

Gratulujemy odwagi i zapraszamy wszystkich, którzy czują, że mogliby włączyć się we wspólnotę parafialną w ten sposób.

Na łamach naszej „Gazetki U Nas” Pan Andrzej Sibilski wygospodarował w tym miesiącu więcej miejsca, ale też w sierpniu dużo się działo. Zapraszamy do lektury gazetki, do której link zamieszczam na dole poniższego artykułu.

A poniżej wypowiedź naszego proboszcza – ks. Dariusza Orłowskiego.

Wdzięczność za dar wakacji
Minęły wakacje. Powracamy do swoich zwykłych obowiązków: zawodowych, domowych i szkolnych. Rozpoczęła się monotonna krzątanina wokół codziennych, zwykle powtarzających się czynności i spraw, które pochłaniają nasz czas. Warto jednak powracać do tych przeżyć, które dane nam było doświadczyć w czasie różnych podróży wakacyjnych. Utrwalać je. Zastanowić się: w jaki sposób nas ubogaciły? Wspomnieć osoby, które spotkaliśmy. Zapytać: czego nas nauczyły? Temu właśnie maiły służyć spotkania popielgrzymkowe, które w pierwszych dniach września odbyły się w naszej parafii. Najpierw spotkanie uczestników rowerowej pielgrzymki do Częstochowy na Jasną Górę, a potem autokarowej pielgrzymki do sanktuariów maryjnych w Wambierzycach i Bardzie. To były bardzo pożyteczne spotkania. Dały nam okazję do wzajemnego podzielenia się, a tym samym docenienia otrzymanego dobra i wy-rażenia za nie wdzięczności Panu Bogu i ludziom.
To ważne, abyśmy umieli dziękować. Uczy nas tego Pan Jezus w Ewangelii. Gdy będąc w drodze do Jerozolimy uzdrowił spotkanych dziesięciu trędowatych. Tylko jeden z nich wróci! do Pana, aby Mu podziękować za otrzymane uzdrowienie. Wówczas Jezus powiedział do niego: „Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu?” (Łk 17, 17-18). Zachęcam do tego, aby zrobić sobie takie spotkanie powakacyjne, indywidualnie lub wspólnie z innymi. Niekiedy słyszymy — a ja w to wierzę — że nic, co nas spotyka i nikt kogo spotykamy to nie jest przypadek. Wszystko czemuś służy. To od nas zalety, jak to wykorzystamy. życzę więc dobrych i mądrych spotkań powakacyjnych.
Ks. Dariusz Orłowski 

Gazetka U Nas

Wrzesień. Miesiąc rozpoczynającej się jesieni, przynajmniej w odczuciach pogodowych. Ale, chociaż w ciągu dnia, pogoda była zmienna, to jednak podczas samej pielgrzymki, warunki były bardzo dobre.

Dzisiaj grupa pielgrzymów, prowadzona przez porządkowych Wojtka i Ryśka, wyruszyła z Czerwieńska pod modlitewną opieką księży – Zygmunta i Mariusza i z pomagającymi w śpiewach: Anią i Asią. Jak zwykle, tempo na szlaku było dostosowane do wszystkich, co pozwoliło nam w duchu modlitwy, śpiewu i rozmów bezpiecznie dotrzeć do kościoła w Łężycy. A tam, jak to już jest w tradycji, mogliśmy przeżyć Mszę św. i nabożeństwo fatimskie zakończone procesją wokół kościoła.

I, chociaż cieszy nas liczba wiernych podejmujących ten trud, to nadal nie ustajemy w zapraszaniu kolejnych osób do aktywnego włączania się w tę formę modlitwy i dawania światu świadectwa naszej wiary. Grupa ok. 40. osób idących w pielgrzymce, jest już widocznym znakiem. Zwłaszcza, że idą osoby nie tylko z Czerwieńska, ale też z Nietkowa, Lasek, Przylepu, Łężycy, Zielonej Góry.

W październiku jest ostatnia szansa w tym roku na przeżycie osobiste tego nabożeństwa. Poczujmy się zaproszeni.

Galeria

Może jakąś pomocą w podjęciu decyzji będzie posłuchanie dzisiaj nagranego nabożeństwa: