Aktualności

Dzisiaj o godzinie 6,00 spod plebanii w Czerwieńsku wyruszyło 90. pielgrzymów,aby modlitewnie nawiedzić sanktuaria w Górze św. Anny, Piekarach Śląskich, Leśniowie ,na Jasnej Górze i w Gidlach.

Humory dopisują. Pogoda również. Śpiew i modlitwa umacniają nas i pomagają wejść w klimat modlitewnego pielgrzymowania.

Za nami najważniejszy punkt dzisiejszego dnia – Eucharystia. Mogliśmy ją przeżyć w kaplicy Domu Pielgrzyma. Zaangażowanie tak wielu osób, które przełamywały się aby przeczytać czytanie oraz gra organista, którym okazał się nasz kierowca autobusu pozwoliło nam głębiej poczuć zjednoczenie wspolnotowe.

Po Górze św Anny udaliśmy się do Piekar Śląskich, gdzie dwie Panie przewodniczki odprowadziły nas, przedstawiając historię sanktuarium.

Następny przystanek, zgodnie z planem był w Leśniowie. Przyjęci zostaliśmy tam bardzo życzliwie. Mogliśmy tam wysłuchać historii sanktuarium, napić się wody i chwilę pomodlić.

Ostatnim etapem pierwszego dnia bardzo intensywnej pielgrzymki było dotarcie na kolację i nocleg w Częstochowie. Po kolacji i zakwaterowaniu część z nas pożegnała Maryję Apelem w Kaplicy Cudownego Obrazu, a część pożegnała Maryję Apelem odśpiewanym w Domu sióstr franciszkanek.

Podsumowanie pielgrzymki znajduje się w zakładce PIELGRZYMKI na naszej stronie

Sierpień jest miesiącem, w którym w Gazetce „U Nas” pojawiło się więcej niż zazwyczaj informacji związanych z naszą parafią.

Tradycyjnie mamy swoiste podsumowanie lipca. A dodatkowo jest też artykuł poświęcony skutecznemu pozyskaniu środków na remont organów w kościele parafialnym. Ksiądz proboszcz zachęca nas do przeczytania książki „Boża renowacja” ks. Mallona, abyśmy mogli spróbować wprowadzić w naszej parafii działania misyjne, otwarte na każdego.

Boża renowacja

W czasie wakacji można wreszcie znaleźć więcej czasu np. na czytanie książek. Tak więc również i ja postanowiłem nadrobić swoje zaległości w tym względzie. Z racji pełnionej przeze mnie funkcji bardzo zainteresowała mnie książka ks. Jamesa Mallona pt.”Boża renowacja”. Autor jest proboszczem parafii św. Benedykta w Nowej Szkocji w Kanadzie, a książka jest opisem procesu przeobrażenia, jaki dokonał się we jego wspólnocie parafialnej.

Istotą tego przeobrażenia była zmiana akcentu oddziaływań duszpasterskich i przesunięcie go: z tych, którzy chodzą do kościoła i pojawiają się na nabożeństwach (a jest ich mniejszość), na tych, których w kościele już nie ma, bo pojawiają się w nim bardzo rzadko lub wcale (stanowią oni zdecydowaną większość). Po prostu proboszcz i rada parafialna zadali sobie pytanie: Co należałoby zrobić, aby przyciągnąć ludzi do parafii i do Kościoła? Polem zainteresowania stało się więc nie za- chowanie stanu posiadania parafii czyli utrzymanie status quo zarówno pod względem oferty duszpasterskiej, jak i ilości korzystających z niej wiernych, ale pytanie: Jak pozyskać nowych członków parafii? Wymagało to przejścia na opcję radykalnie misyjną i poszukiwanie takich propozycji duszpasterskich, które spotkały by się z zainteresowaniem nowych osób.

To nastawienie misyjne objęło wszystkie poziomy życia parafialnego, a więc: sposób prowadzenia kancelarii parafialnej, posługę katechetyczną, godziny sprawowanych nabożeństw,

głoszenie niedzielnych homilii i kazań okolicznościowych, muzykę kościelną, życie liturgiczne i jakość sprawowanych sakramentów, a także propozycje formacyjne pogłębiające wiarę. Przede wszystkim uświadomiono sobie, że aby pozyskać wiernych nie można ograniczyć się tylko do murów kościoła i tam na nich czekać, ale trzeba wyjść na zewnątrz tam, gdzie toczy się zwykłe życie ludzi. Proces ten wymaga tego, aby uświadomić sobie, że za dzieło ewangelizacji odpowiedzialni są nie tylko duchowni i ich najbliżsi współpracownicy, ale wszyscy członkowie Kościoła czyli każdy chrześcijanin. Każdy więc członek parafii powinien wyrabiać w sobie postawę ucznia-misjonarza zaangażowanego w dzieło apostolskie.

Myślę, że funkcjonowanie dzisiejszej parafii także tej, w której obecnie jestem proboszczem musi iść właśnie w tym kierunku. W książce ks. J. Mallona znalazłem więc wiele inspiracji i światła dla siebie i swojej posługi. Taka wizja duszpasterstwa odpowiada temu do czego zachęca papież Franciszek w encyklice Evangelii Gaudium w słowach: „Marzę o opcji jeszcze bardziej misyjnej, która wychodzi na spotkanie drugiego człowieka bez prozelityzmu i która przekształca wszystkie swoje struktury dla ewangelizacji dzisiejszego świat”. Jest to także odpowiedź na wezwanie papieża Jana Pawła II do nowej ewangelizacji, na którą składa się: nowa gorliwość, poszukiwanie nowymi metod i zastosowaniem nowych środków wyrazu.

Ks. Dariusz Orłowski

https://bip.czerwiensk.pl/144/Miesiecznik_Czerwiensk_-_U_nas/

Kolejny 13-ty dzień miesiąca, w którym wspominamy objawienia Maryi w Fatimie. I kolejny miesiąc, w którym wyruszyliśmy z Czerwieńska, aby wspólnie z parafianami Łężycy modlić się podczas Eucharystii, nabożeństwa i procesji wokół kościoła. I chociaż mamy drugi miesiąc wakacji znalazło się ponad dwadzieścia osób, które podejmują się tak ułożyć swoje plany, aby one nie kolidowały z dawaniem świadectwa sobie, ale też (a może przede wszystkim) innym, tym których mijany po drodze, W tym miesiącu dzień pielgrzymowania wypadł w niedzielę, czyli wydawać by się mogło, że jest to czas, w którym wielu czcicieli Maryi wyruszy, aby oddać Jej hołd i cześć. Może tłumów nie było, ale było nas wystarczająco, aby miało to pielgrzymowania wizerunek wspólnotowy.
Dziękujemy wszystkim, którzy oddali niedzielne popołudnie i wieczór na taką formę uzewnętrznienia swojej modlitwy. Dziękujemy też wszystkim tym, którzy nie szli pieszo, ale dojechali do kościoła w Łężycy na Mszę świętą i nabożeństwo. Jest to budujące, że w czasach może niekoniecznie wymagających od nas więcej, dajemy z siebie więcej.

Zapraszam uczestników do Galerii. Zapraszam też tych, których dzisiaj może zabrakło, ale pojawiali się wcześniej i pojawią się później. Idźcie i głoście… Możemy w tym głoszeniu jeździć do dalekich sanktuariów. I możemy w budującej atmosferze własnego środowiska wzajemnie się umacniać darami darmo otrzymanymi od Stwórcy. I darmo się nimi dzielić…

Galeria

Drodzy Bracia w kapłaństwie, drodzy Diecezjanie,

w obecnym roku duszpasterskim towarzyszy nam hasło: „Wierzę w Kościół Chrystusowy”. Stając się przez wiarę częścią tej wspólnoty, założonej przez Chrystusa przed dwoma tysiącami lat i ustanowionej dla nas narzędziem zbawienia, jesteśmy jednocześnie przynagleni do czynnego uczestnictwa w jej życiu. Możemy to czynić na różne sposoby: poprzez osobistą modlitwę, zaangażowanie w grupie parafialnej czy też realizowanie pomocy charytatywnej.

Może czasami stawiamy sobie pytanie: jakie jest moje miejsce w Kościele Chrystusowym? Gdzie mogę się zaangażować? Pytania te wypływają z osobistej wiary oraz są oznakami budzącego się powołania do szczególnej posługi w Kościele. Jednym z takich powołań w Kościele jest powołanie do diakonatu stałego. Realizuje się ono poprzez podjęcie drogi formacji, przyjęcie święceń oraz późniejsze zaangażowanie we własnej wspólnocie parafialnej, w posłudze charytatywnej na rzecz ubogich i potrzebujących, w głoszeniu słowa oraz celebrowaniu liturgii. W podejmowaniu tych zadań diakon staje się bliskim współpracownikiem biskupa i prezbiterów.

Diakonem stałym może zostać mężczyzna, który jest celibatariuszem, mężem czy też wdowcem. Aby przyjąć sakrament święceń potrzebne jest rozeznanie daru powołania oraz podjęcie odpowiedniej formacji.

Z radością chcę poinformować, że już wkrótce udzielę święceń diakonatu panu Mariuszowi Grondysowi. Uroczystość ta odbędzie się w jego rodzinnej parafii  pw. św. Franciszka z Asyżu w Zielonej Górze w niedzielę 27 sierpnia br. o godz. 18:00.

Przekazując wiadomość o tym ważnym wydarzeniu w życiu naszego Kościoła diecezjalnego zachęcam do podjęcia refleksji nad swoim osobistym powołaniem, nad własnym miejscem w Kościele Chrystusowym.

Powierzając wszystkich opiece Matki Bożej Paradyskiej, Wychowawczyni Powołań Kapłańskich, z serca błogosławię

+Tadeusz Lityński

Biskup Zielonogórsko-Gorzowski

Zielona Góra, 11 sierpnia 2023 r.

Znak: B2-12/23

Wakacje. Czas ten można wykorzystać na różne sposoby. Można też spotkać się ze sobą, w luźniejszej atmosferze, podczas pikniku. Tak wyglądało dzisiejsze spotkanie Kręgu Biblijnego.

Był czas modlitw, śpiewu i rozmów o sprawach związanych z taką formacją duchową. Był też czas na wspólny posiłek, który – jak to najczęściej bywa – przygotował nam nasz Arek. Kiełbasa i kaszanka pieczone na grillu, sałatki i ciasta własnoręcznie przygotowane przez uczestników spotkań Kręgu były pyszne. I tak posileni mogliśmy posłuchać świadectw i wspomnień po wakacyjnych wyjazdach. To wszystko jest dobrym podkładem pod ciągłe budowanie wspólnoty.

Nasz czas jest nie tylko formacją duchową, ale też naszymi osobistymi przeżyciami, które nas określają. Wspomnienia są dobrą okazją do zachęcenia innych do aktywnego wypoczynku, który może nas też umacniać duchowo.

Ks. Darek – zachęcał zebranych do czytania Pisma Świętego metodą Lectio Divina. Metodą, która proponuje większe zaangażowanie nas w czytanie, rozmyślanie i życie duchem Biblii. Może następne spotkania pokażą nam pewne owoce takiej relacji z Pismem Świętym…?

Następne spotkanie Kręgu Biblijnego będzie na początku września. Wtedy też wrócimy do spotkań z prorokami, a konkretnie czas powakacyjny rozpoczniemy z Jeremiaszem. Wielkim prorokiem Starego Testamentu.

Galeria

W najnowszej Gazetce „U Nas” Pan Andrzej Sibilski zamieścił garść informacji z poprzedniego miesiąca o wydarzeniach, które miały miejsce w naszej parafii. Poniżej zamieszczamy tekst z tego artykułu autorstwa ks. proboszcza.

Jednocześnie informujemy, że Pan Andrzej liczy na zaangażowanie kogoś z naszej parafii, aby czynnie włączył się w redagowanie strony o naszej parafii w tej gazetce. Chodzi o to, aby ktoś z nas pozbierał informacje o wydarzeniach i przesłał je do Pana Sibilskiego. Liczymy, że znajdzie się ktoś, kto podejmie się realizacji tego wyzwania. A przez to, na stałe znajdziemy swoje miejsce w świecie mediów. Osobę zainteresowaną prosimy o kontakt z admin@parafiaczerwiensk.pl, ks. Proboszczem lub bezpośrednio z Panem Andrzejem Sibilskim

Zalety wakacji

Mamy wakacje. Lubią je wszyscy, nie tylko dzieci i młodzież, ale także dorośli. Pierwszą zaletą wakacji jest możliwość wypoczynku. Świat współczesny bardzo przyśpieszył. Ludzie, młodsi i starsi, wypełniający swoje codzienne obowiązki szkolne i zawodowe, a także realizujący swoje pasje i zainteresowania mają coraz mniej czasu. Potrzebujemy więc wypoczynku. Zachętę do niego znajdujemy również w Ewangelii, Jezus rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco!». Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na miejsce pustynne, osobno (Mk 6,31-33). Zaletą wakacji są także podróże. Dzięki nim możemy poznawać nowych ludzi i nowe miejsca, delektować się i zachwycać pięknem przyrody. Św. Tomasz z Akwinu uznał piękno otaczającego nas świata za jedną z naturalnych dróg poznania Boga. Potwierdza to treść Psalmu 19:,,Niebiosa głoszą chwalę Boga, dzieło rąk Jego nieboskłon obwieszcza. Dzień dniowi głosi opowieść, a noc nocy przekazuje wiadomość. Nie jest to słowo, nie są to mowy, których by dźwięku nie usłyszano; ich glos się rozchodzi na całą ziemię i aż po krańce świata ich mowy (Ps 19, 1-5). I jeszcze jedna, dla mnie istotna zaleta wakacji – czas na przemyślenia. Właśnie podczas wakacji, gdy życie nieco zwalnia tempa istnieje sprzyjająca okazja do osobistych refleksji, podsumowań, wyciągnięcia wniosków oraz podjęcia decyzji i planów na przyszłość. Właśnie po to, niektórzy biorą udział w organizowanych w czasie wakacji rekolekcjach i pielgrzymkach lub wybierają miejsca odosobnienia z daleka od wszechobecnego zgiełku i hałasu, aby pobyć w ciszy ze sobą i z Panem Bogiem. Gorąco zachęcam do owocnego wykorzystania czasu wakacji.

Ks. Dariusz Orłowski

https://bip.czerwiensk.pl/144/Miesiecznik_Czerwiensk_-_U_nas/

Czas wakacji, czas różnych form wypoczynku. Niekiedy na wyjazdach poza nasze miejscowości. Ale nie wszyscy wyjeżdżają. Są wśród nas ciągle osoby, które zbierają się przy plebanii, aby wspólnie powędrować na czuwanie fatimskie do Łężycy, kolejnego 13-tego dnia miesiąca.

Dzisiaj również zebrała się grupa około 30 osób z Czerwieńska, Lasek, Nietkowa, Łężycy, Przylepu i Zielonej Góry aby wspólnie dać świadectwo wiary ludu kroczącego do Boga poprzez Maryję. Wśród śpiewów, rozmów, wzajemnego poznawania się, wsłuchując się w świadectwa Marioli, która wróciła z pielgrzymki Klenickiej do Częstochowy oraz Lucyny, która mówiła o przeżyciach z koncertu „Chwała Panu” we Wrocławiu dotarliśmy bezpiecznie do kościoła w Łężycy.

Po Mszy świętej, którą koncelebrowali ks. Zygmunt Zimnawoda i ks. Dariusz Orłowski, odprawiliśmy nabożeństwo fatimskie, po którym tradycyjnie była procesja wokół kościoła.

Kolejny raz mogliśmy się przekonać, jak ważna jest wspólnota. Jak ważne jest wspólne przeżycie, nawet niewielkiego wydarzenia. Są to momenty w naszym życiu, które otrzymujemy za niewielką cenę – kilku godzin, które oddajemy Temu, od Którego otrzymujemy cały czas.

Wielbić Pana chcę…

Galeria

W piątek 23.06. br. w miejscowości Nietków ul. Leśna 3 jedna z zamieszkałych tu rodzin doświadczyła nieszczęśliwego zdarzenia. Mianowicie w ich domu po dość intensywnym deszczu zawaliła się część dachu. W domu zamieszkuje  trzypokoleniowa rodzina z trójką dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym Po wstępnych oględzinach okazało się, że wymiany wymaga cały dach w domu. Jako wspólnota parafialna w łączności z Parafialnym Zespołem Caritas chcemy wesprzeć potrzebujących. Zbiórka pieniężna odbędzie się w w sobotę. i niedzielę 8 i 9 lipca br. po Mszach św.

Ks. proboszcz Dariusz Orłowski.

Podczas dzisiejszego spotkania Kręgu Biblijnego pozwoliliśmy sobie na drobne urozmaicenie. Korzystając z dobrej pogody, spotkanie Kręgu poprowadziliśmy w ogrodzie za plebanią. Spotkanie Kręgu – odbyło się w kręgu. W ten sposób każdy uczestnik nie tylko słyszał się nawzajem, ale też mogliśmy się widzieć podczas wypowiedzi. Na pewno taka forma, po pierwszym zaskoczeniu, była bardziej wspólnotowa.

Ostatnie przed wakacjami spotkanie poświęcone było skupieniu się na tym, co do nas – tu i teraz – mówi prorok Sofoniasz. A może bardziej, co mówi do nas przez proroka Sofoniasza – Bóg.

Wczytując i wsłuchując się w głos tej Księgi mogliśmy doświadczyć tego, co doświadczali ludzie jemu współcześni, czyli lud Królestwa Judy. Kolejny raz, prorok posłany przez kochającego swój lud (i nie tylko lud wybrany, ale przecież całą ludzkość) Boga, ma konkretne zadanie – wskazać grzechy, możliwe kary, jeśli nie odejdą od ich dalszego popełniania i nagrodę ostatecznego ocalenia, wskutek miłosierdzia Stwórcy. Częste i dobitne używanie określenia „Dzień Pański” wprawdzie powodowało wzrost strachu przed możliwymi konsekwencjami. Ale, jak się okazało, wygody życia oraz niewłaściwa ocena, tak zagrożenia, jak i następstw grzesznego życia w zatwardziałości grzechu, miały doprowadzi do wypełnienia się proroctw.

Czytając Proroków, nie sposób nie dostrzec odniesień tamtych zapisów do życia i czasów, w których żyjemy. Nie tylko, że nie ma w nas strachu przed Bogiem (bojaźni Pańskiej), to wydaje się, że dużo bliżej nam współczesnym do wiary w zabobony, gusła, horoskopy i tym podobne zjawiska, czy treści, niż do zaufania Bogu, jako Temu, który ma moc nas zbawić.

Czy w tym roku podczas spotkań – i w tzw. międzyczasie – zadajemy sobie bardzo osobiste pytanie – Co do mnie mówią Prorocy, z którymi spotykamy się na Kręgu? Jeśli mówią, to w której grupie się odnajduję (patrz 1828 KKK z odniesieniem do tekstu św. Bazylego z Cezarei): niewolnika bojącego się kary, najemnika czekającego na nagrodę (zapłatę), czy dziecka czyniącego dobro z miłości, bez oglądania na konsekwencje karne lub nagrody?

Galeria

13 czerwca. Kolejna pielgrzymka naszych parafian, wspartych parafianami z Łężycy i ks. Zygmuntem Zimnawoda, wyruszyła  sprzed plebanii w Czerwieńsku do kościoła w Łężycy, aby wspólnie przeżyć kolejne wspomnienie Matki Bożej Fatimskiej. W piesze wędrowanie wyruszyło nas 30. osób pod przewodnictwem naszego proboszcza – ks. Dariusza Orłowskiego. Wspólne pielgrzymowanie. Wspólna Eucharystia. Wspólna procesja. To wszystko daje nam ciągle na nowo szansę odkrywania siebie we wspólnocie – w Kościele.

Mało ważne jest, co wypełnia nam ten wspólny czas. Ważne jest, żebyśmy umieli w naszej małej wspólnocie odkrywać brata i siostrę. Brata i siostrę w wierze, we wspólnocie Kościoła. Kościoła, którego głową jest Jezus. A Maryja, do której wędrujemy każdego 13-tego dnia miesiąca od maja do października, jest Matką Jezusa. Czujesz to bracie i siostro?

Jest wśród nas grupa, która się nie poddaje i co miesiąc znajduje czas, żeby pójść w tę drogę. I jest też wielu, którzy jeszcze tej drogi nie odkryli. Idący niech nie ustają. Niech będą widocznym znakiem. Może solą ziemi lub światłem naszego świata, aby ci wszyscy, którzy jeszcze nie wyruszyli w swoją pielgrzymkę, widzieli w nas dobre rzeczy, które prowadzą ich i nas do Boga. Boga Ojca, w Synu – Jezusie, razem z Duchem Świętym. Patrząc na Maryję – tę, która dała nam Jezusa.

Za miesiąc też będzie 13-ty dzień miesiąca. Będziesz z nami w tej drodze?

Galeria