„Duch buduje kamienie, nie zaś odwrotnie. Ducha nie można zastąpić pieniędzmi ani historią. Gdzie nie buduje duch, tam kamienie stają się nieme. Gdzie nie ma żywego ducha, który nie działa i nie kieruje, tam katedry stają się muzeami, pomnikami przeszłości, których piękno napawa smutkiem, gdyż jest martwe. To jest jakby ostrzeżenie, które kieruje do nas to święto katedry Wielkość naszej przeszłości i nasza finansowa potęga nas nie uratują – obydwie mogą się stać gruzem, w którym będziemy się dusić. Jeśli nie buduje duch, wtedy pieniądze budują nadaremnie. Tylko wiara może katedry napełniać życiem, toteż pytanie, które ta tysiącletnia katedra nam stawia, brzmi: Czy mamy dostatecznie silną wiarę, żeby jej zapewnić teraźniejszość i przyszłość? Koniec końców, to nie urząd konserwacji zabytków – mimo jego szacowności i zasług – może zachować katedrę; może tego dokonać tylko ten sam duch, który ją stworzył.”

Joseph Ratzinger. Teologia liturgii. Sakramentalne podstawy życia chrześcijańskiego. Opera omnia. T. XI. s. 428