MODLITWA ,, ANIOŁ PAŃSKI”
Jest to modlitwa Kościoła odmawiana trzy razy dziennie (rano, w południe i wieczorem). Zazwyczaj poprzedza ją bicie dzwonów w kościolach parafialnych przypominających o uwielbieniu tajemnicy Wcielenia i oddania czci Maryi. W XVII w. Synod w Pradze nadal biciu dzwonów niezwykłą wymowę: rano jest ono wspomnieniem Zmartwychwstania Chrystusa, w południe Ukrzyżowania, wieczorem – Wcielenia. Modlitwa rozpoczyna się słowami Aniol Panski” (stąd jej nazwa; po łacinie Angelus Domini) i składa się z trzech wersetów nawiązujących do sceny zwiastowania opisanej przez św. Łukasza Ewangeliste (Lk 1, 26-38) i do Prologu Janowego (J 1, 14), po których odmawia się niby refren: Zdrowaś Maryjo. Na końcu, po krótkiej modlitwie, dodaje się zwykle wezwanie za zmarłych: Wieczny odpoczynek (…).
Ponieważ modlitwa Angelus jest odmawiana regularnie o stałych porach, bliska jest modlitwie Liturgii Godzin i tak jak ona przyczynia się do uświęcenia czasu. Tę modlitwę określano również mianem brewiarza ludu”, między innymi z tego powodu, że wierni łączyli się duchowo z tą modlitwą przez wspomnienie tajemnicy Wcielenia. W tym samym czas w kościołach katedralnych i klasztorach odmawiano Liturgię Godzin.
Historia powstania tej modlitwy nie jest dokładnie znana. Jednakże wiadomo, że papież Jan XXII w 1318 r. zatwierdził zwyczaj odmawiania Anioł Pański” wieczorem. Jednocześnie obdarował go odpustami. Pozostałe pory modlitwy Angelus są późniejszą tradycją. O istnieniu tej modlitwy wzmiankują różne dokumenty np. Kroniki z Parmy potwierdzają taką praktyke (1318 r.). Pius V w wydanym w Wenecji Katechizmie (1560 r.) usankcjonował również tę formę modlitwy, co przyczyniło się do powszechnego jej przyjęcia. W XVII w. praktyka ta upowszechniła się na tyle, że trzykrotnie w ciągu dnia dzwoniono na Anioł Pański”. Początkowo byla to modlitwa o pokój, szczególnie w obliczu zagrożeń ze strony Turków. Jakze więc staje się wymownym apelem i wołaniem o
pokój dzisiaj, gdy świat jest uwiklany w różne konflikty zbrojne. W ostatnim czasie do nowego odkrycia tej modlitewnej praktyki Kościoła przyczynili się papieże: Paweł VI i Jan Paweł II. Pierwszy z nich w encyklice Marialis cultus ponowił gorącą zachętę” do podtrzymywania tego zwyczaju. Nowym bodźcem do odmawiania ..Aniol Panski” był apel i prosba Jana Pawła II, by duchowo łączyć się z Nim i Jego intencjami. Obecnie modlitwa ta jest znana i transmitowana na cały świat. Po niej Ojciec Swięty krótko przemawia pozdrawiając pielgrzymów w różnych językach.
BIBLOGRAFIA:
- ABC Chrześcijanina. Mały słownik, Warszawa 1996, s. 17. Kunzler M., Liturgia Kościoła, Poznań 1999, s. 594. Nadolski B., Liturgika. Liturgia i czas, t. 2, Poznań 1991, s. 151.
Najnowsze komentarze